Το τέλος

Σταμάτησα να σ’αγαπώ

Δεν ξέρω πότε…

Δεν θυμάμαι…

Μα σταμάτησα

Κάποτε η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά

Καθώς το βλέμμα σου φυλάκιζε το δικό μου

Μα έχω καιρό να την ακούσω πια…

Κάποτε ένιωθα το σώμα μου να τρέμει

Καθώς τα χείλη σου φιλούσαν τα δικά μου

Μα έχω καιρό να νιώσω αυτό ρίγος…

Που πήγε η αγάπη μου για σένα;

Που χάθηκε;

Πνίγηκε μέσα στη συνήθεια…

Βούλιαξε στην καθημερινότητα…

Και ‘γω γιατί είμαι ακόμα εδώ;

Γιατί δεν έχω φύγει;

Φοβάμαι το βήμα αυτό να κάνω

Φοβάμαι την απόφαση να πάρω

Μα πρέπει…

Πρέπει να φανώ δυνατή

Και να φύγω

Να χαθώ για πάντα

Μια ανάμνηση να μείνω στους διαδρόμους του μυαλού σου…