3 Φεβρουαρίου 2010

Τύψεις...


Κι αν οι φωνές που ουρλιάζουν μέσα σου

δεν ξέρεις τι σου λένε

Κι αν την ψυχή σου σκίζουνε

και στην καταματώνουν

Κι αν εφιάλτες γίνονται τις νύχτες που κοιμάσαι

Τύψεις είναι θαρρώ και κοίτα να τις διώξεις…

Να μη σε κατατρέχουνε...

Να μη σ’αποτελειώσουν…

4 σχόλια:

  1. Ωραίο κειμενάκι Νατάσσα.
    Ελπίζω να μη σε κατατρέχουν εσένα τύψεις!
    Είναι το χειρότερο πράγμααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευτυχώς όχι ακόμα...
    Δεν πιστεύω να κατατρέχουν εσένα...;;;;
    Είναι όντως πολύ άσχημο πράγμα!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Nατάσσα,

    μ'άρεσε, ειλικρινά πολύ καλό!

    Οι τύψεις αν δεν σβηστούν γίνονται πληγή, δεν πρέπει να τις αφήνουμε να μας κυριεύουν.

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έτσι είναι καλή μου!
    Καθαρή να έχουμε και ήρεμη την ψυχή μας
    για να είμαστε κι εμείς...

    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες μου αυτό που σκέφτηκες...
Σε ακούω...