5 Φεβρουαρίου 2010

Κρύες νύχτες


Κρύο…

Οι ριπές του παγωμένου ανέμου

Μαστίγιο γίνονται επάνω στο κορμί μου

Τι ζεστασιά να δώσουνε τα λίγα ρούχα που φορώ;

Γυμνά τα πόδια μου παγώνουν

Καθώς το χιονισμένο μονοπάτι ακολουθώ

Άντυτα τα χέρια μου νεκρώνουν

Πού θα βρω λίγο να ζεσταθώ;

Άλλο ένα βράδυ μόνη μου πλανιέμαι

Στους κρύους δρόμους της ζωής…

6 σχόλια:

  1. κοιμάται η άνοιξη... θα ξυπνήσει να είσαι εκεί ....


    καλή σου νύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. H ελπίδα και τα όνειρα σου μπορούν να σε ζεστάνουν μέχρι να έρθει το καλοκαίρι της ψυχής σου!!!

    "Μυστικά" φιλιά μάτια μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Γιάννη,
    θα είμαι εκεί και θα την περιμένω
    μήπως και νιώσω λίγο ζέστη στην καρδιά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Μυστικό Μονοπάτι,
    Αυτά κρατώ συντροφιά για να μην κρυώνω...
    Τα όνειρα και την ελπίδα...
    Ως πότε όμως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό που αξίζει... αξίζει να το περιμένεις!

    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ ΑNASA
    Δίκιο έχεις!
    Aν αυτό που περιμένουμε αξίζει, τότε αξίζει να περιμένουμε και μέχρι να φανεί...
    Θα περιμένω λοιπόν!
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες μου αυτό που σκέφτηκες...
Σε ακούω...