Κρύο…
Οι ριπές του παγωμένου ανέμου
Μαστίγιο γίνονται επάνω στο κορμί μου
Τι ζεστασιά να δώσουνε τα λίγα ρούχα που φορώ;
Γυμνά τα πόδια μου παγώνουν
Καθώς το χιονισμένο μονοπάτι ακολουθώ
Άντυτα τα χέρια μου νεκρώνουν
Πού θα βρω λίγο να ζεσταθώ;
Άλλο ένα βράδυ μόνη μου πλανιέμαι
Στους κρύους δρόμους της ζωής…
κοιμάται η άνοιξη... θα ξυπνήσει να είσαι εκεί ....
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή σου νύχτα
H ελπίδα και τα όνειρα σου μπορούν να σε ζεστάνουν μέχρι να έρθει το καλοκαίρι της ψυχής σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μυστικά" φιλιά μάτια μου!!!
@Γιάννη,
ΑπάντησηΔιαγραφήθα είμαι εκεί και θα την περιμένω
μήπως και νιώσω λίγο ζέστη στην καρδιά μου...
@ Μυστικό Μονοπάτι,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά κρατώ συντροφιά για να μην κρυώνω...
Τα όνειρα και την ελπίδα...
Ως πότε όμως;
Αυτό που αξίζει... αξίζει να το περιμένεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά.
@ ΑNASA
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίκιο έχεις!
Aν αυτό που περιμένουμε αξίζει, τότε αξίζει να περιμένουμε και μέχρι να φανεί...
Θα περιμένω λοιπόν!
Καλό σου βράδυ!