31 Ιανουαρίου 2010

Το δίλημμα -5 (μια ιστορία σε συνέχειες)

Ανέβηκε γρήγορα στο γραφείο της. Η Σοφία και η Ελένη δεν είχαν γυρίσει ακόμα. Αφού έβγαλε το κινητό της από την τσάντα, σχημάτισε τον αριθμό του Στέφανου ενώ ταυτόχρονα κατευθύνθηκε προς το παράθυρο για να κοιτάξει την ελάχιστη θέα που μπορούσε να έχει κανείς από το παράθυρο ενός κτιρίου στο κέντρο της πόλης. Αυτοκίνητα διέσχιζαν βιαστικά το δρόμο, ενώ κόσμος μπαινόβγαινε στα γύρω μαγαζιά. Πάντα αναρωτιόταν πως μπορεί να ψωνίζει ο κόσμος μες το μεσημέρι και με τόση ζέστη. Η ίδια προτιμούσε να κάνει τις αγορές τις, τις απογευματινές ώρες και μάλιστα όχι σε τόσο κεντρικά σημεία. Απέναντι της, έβγαινε την ώρα εκείνη από το εστιατόριο ο Δημήτρης. Τα μαύρα του μάτια, κρύβονταν τώρα πίσω από ένα ζευγάρι γυαλιά ενώ τα μαλλιά του φαίνονταν κατάξανθα καθώς έπεφτε πάνω τους ο ήλιος . Τις σκέψεις τις διέκοψε η φωνή του Στέφανου στην άλλη άκρη του τηλεφώνου. Είχε ξεχάσει πως τον είχε καλέσει και ακούγοντας τον αποτραβήχτηκε απότομα από το παράθυρο.
«Αγάπη μου;» άκουσε τη φωνή του.
«Στέφανε; Τι κάνεις; Συγνώμη που δε σου μίλησα νωρίτερα αλλά είχα μια σοβαρή συζήτηση με έναν συνεργάτη»
«Δεν πειράζει μωρό μου! Σε πήρα μήπως ήθελες το βράδυ να βγούμε έξω για φαγητό. Τι λες;» τη ρώτησε εκείνος.
«Ξέρεις δεν είμαι και πολύ καλά απόψε! Θέλεις καλύτερα να το κανονίσουμε για αύριο; Νιώθω ήδη πολύ κουρασμένη και θα προτιμούσα να κάτσω σπίτι να ξεκουραστώ. Αν θες έλα κι εσύ να μου κάνεις παρέα.»
«Πολύ καλά! Θα έρθω εγώ το βράδυ να δω πως θα είσαι κιόλας! Ελπίζω να βρεις την όρεξή σου γιατί μου λείπεις πολύ! Σ’έχω επιθυμήσει…» της απάντησε πονηρά.
«Θα δούμε…» του είπε χωρίς να ανταποκριθεί στο πείραγμα του.
«Γειά σου μωρό μου.»
«Γειά σου Στέφανε.»
Έκλεισε το τηλέφωνο και το ακούμπησε στο γραφείο της.
Την ώρα εκείνη έβλεπε τον Δημήτρη να περνάει από το διάδρομο και να κατευθύνεται προς το γραφείο του. Γύρισε να την κοιτάξει και έμεινε κάμποσο χωρίς να πει τίποτα. Ένα ελαφρύ χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό του μα γρήγορα χάθηκε. Εκείνη απλώς του ανταπέδωσε το βλέμμα της χωρίς να πει κουβέντα και έπειτα έσκυψε το κεφάλι. Όταν το σήκωσε εκείνος είχε ήδη χαθεί.
Μα τι είχε πάθει; Τι της συνέβαινε; Δεν μπορούσε να βγάλει από το μυαλό της αυτόν τον άντρα που μόλις σήμερα είχε γνωρίσει. Τον σκεφτόταν συνεχώς από το πρωί. Και δεν της άρεσε καθόλου αυτό. Της ήταν τόσο άγνωστο αυτό το συναίσθημα. Το θεωρούσε τόσο απρεπές.
Αυτός ο άντρας ήταν τόσο γοητευτικός και τόσο μυστήριος που την προκαλούσε. Κι εκείνη ένιωθε ανίκανη να αντιδράσει. Το ήθελε τόσο μα δεν μπορούσε…
Πόσο θα ήθελε να ξεφύγει απ’αυτό…
Ακόμα όμως δεν ήξερε πως αυτό θα ήταν τόσο δύσκολο!

9 σχόλια:

  1. ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μου κινησε το ενδιαφερον...αναμενω την συνεχεια...

    νεραιδενια καλησπερα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ ΝΑΪΔΑ
    Έρχεται σύντομα!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. kala natasa einai para polu wraio!!!! bravo!!!! :) :) :) ametrita like!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @peny μου
    σε ευχαριστώ πολύ! να 'σαι καλά! χαίρομαι που σου αρέσει! ελπίζω κ η συνέχεια να σου αφήσει καλές εντυπώσεις! καλό σου βράδυ !

    φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. kale mou 8umise i kwnstantina to onoma toy blog gt dn 8umomoun pws to eixes pei kai mpika k ksekinisa na to diavasw k kollisa!!!me ti mia diavasa to diavasa!polu wraio!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αλήθειά λες; σου αρέσει; χαίρομαι πάρα πολύ κοπέλα μου! να σου πω την αλήθεια γράφω γιατί θέλω να μπω στη διαδιασία γραψίματος για το κανονικό μυθιστόρημα που θέλω να γράψω! το πιο δύσκολο μέρος είναι αυτο: να βάλεις τον εαυτό σου κάτω και να ξεκινήσεις να γράφεις όλα όσα έχεις μέσα σου! και 'γω που τα έχω όλα έτοιμα μέσα στο μυαλό μου αυτή την απόφαση δυσκολεύομαι να πάρω...
    αλλά που θα μου πάει;
    θα έρθει η ώρα που θα μου βγει από μόνο του! την περιμένω με αγωνία εκείνη την στιγμή! προς το παρόν ασχολούμαι με "το δίλημμα"!

    Φιλάκια Πενούλα μου!
    Χαιρετίσματα σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. 8a tous ta pw!!! nai sou lew proswpika m arese polu!!!!an ita 8a sou elega metaksu mas pws dn m arese k toso alla eilikrina nomiza pws diavaza kanoniko vilvio!!!ayto i8ela na soy pw kiolas pws 8umamai pou epsaxnes na arxiseis kati dn kserw an itan ayto i to mu8istorima pou etoimazeis pantws i arxi aytou einai para polu kali!!! san anagnwstis milaw etsi mporei se kapoion na toy fainetai alliws alla emena m fanike katallili!ase en8ousiastika para polu!!! perimenw na dw ti 8a ginei alla kai pws 8a einai ayto pou etoimazeis..an k mono apo tin diadikasia p kserw pws exeis kanei k apo to grapsimo pou eida pws exeis sto dillima pisteyw pws 8a vgei kt para polu kalo!!! k min agxw8eis..i empneysi erxetai ksafnika!!! 8a tin vreis tin akri dn se fovamai!! filakia glykia moy 8a t poume!!! otan anevw kapoia stigmi 8a e8rw na s ferw k to vivlio soy,8a t exw diavasei ws tote!!xixi!!kalinyxta!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πενούλα μου σε ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια! πράγματι δεν πρέπει να το πιέζω το θέμα! η έμπνευση έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις...
    Ας έρθει λοιπόν όποτε εκείνη θελήσει! Θα την υποδεχτώ μετά χαράς!

    Καλό βραδάκι καλή μου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες μου αυτό που σκέφτηκες...
Σε ακούω...