Αστέρινη βροχή

Μεσ’την αστέρινη βροχή ήρθες απόψε
Και μ’έλουσες με διάφανο λευκό
Φως που ξεχύθηκε από το έναστρο στερέωμα
Και έλαμψε το δρόμο που βαδίζω

-Θα αφήσεις τον παράδεισο να πέσεις στη γη να πεθάνεις; σε ρώτησα…
-Μόνο για σένα…κάνε μια ευχή… , μου είπες…
-Θέλω ξανά ψηλά να γυρίσεις
Να μείνεις για πάντα εκεί…
-Αυτό μου ζητάς;
-Μόνο αυτό…

Και χάθηκες στον ολάστερο ουρανό
Ανάμεσα στα τόσα όμοιά σου…