Τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα. Έχω ξεκινήσει να διαβάσω δέκα διαφορετικά βιβλία και αφήνω και τα δέκα στη μέση. Δεν τα ξεκίνησα ταυτόχρονα, όχι. Απλώς περνούσα από το ένα στο άλλο. Δεν ξέρω τι έχω πάθει, μα το τελευταίο διάστημα αδυνατώ να διαβάσω. Εγώ που τελείωνα ένα βιβλίο μέσα σε δυο τρεις μέρες, τώρα περνάνε δεκαπέντε και βρίσκομαι ακόμα στη μέση. Αρνούμαι πεισματικά να κάτσω να διαβάσω. Διαβάζω πενήντα, εκατό σελίδες και μετά σταματάω. Τι έχω πάθει;
Προτιμώ να περνάω την ώρα μου κάνοντας δουλειές στο σπίτι ή μαγειρεύοντας, παρά να ανοίξω κάποιο μυθιστόρημα και να γίνω μάρτυρας της ιστορίας του. Πέρυσι τέτοιο καιρό έκανα ακριβώς το αντίθετο. Ξάπλωνα στον καναπέ μου και δεν με ενδιέφερε τίποτα, παρά το βιβλίο που κρατούσα. Έχω αρχίσει να ανησυχώ! Τι μου συμβαίνει γιατρέ;
Ταυτόχρονα, μέσα μου νιώθω να ξεχειλίζει η ανάγκη μου να γράψω. Τις «Άγριες Θύμησες», την ιστορία που αναρτούσα το καλοκαίρι κ αφορούσε στον ελληνικό εμφύλιο, δεν την αναρτώ πια εδώ. Κάθομαι και την γράφω από την αρχή ξανά και ξανά. Έχω δοθεί ολοκληρωτικά στη συγγραφή αυτής της ιστορίας. Δεν με νοιάζει πότε θα την τελειώσω, αρκεί μόνο να το κάνω. Είναι καιρός να δω το πράγμα λίγο πιο σοβαρά και να πάψω να το βάζω στην άκρη.
Κι όποτε δεν έχω έμπνευση γι’αυτήν, γράφω την ιστορία που αναρτώ τώρα, τον Ζωντανό Εφιάλτη. Ήθελα να με δοκιμάσω λίγο και στο α’ πρόσωπο διήγησης γιατί δεν είχα γράψει ποτέ. Δεν ξέρω τι μου αρέσει καλύτερα, μα σίγουρα καλό μου κάνει. Εξάσκηση είναι κι αυτό…
Το ερώτημα όμως είναι ένα. Ευσταθεί να λέγεται το ιστολόγιο μου «The Bookeater»; Δεν το αισθάνομαι πια ότι με αντιπροσωπεύει. Νομίζω πως δεν είμαι πια κάτι τέτοιο…
Μάλλον θα αλλάξω όνομα!
Κι αν το έλεγα «Όταν η αγάπη για το διάβασμα, έγινε αγάπη για τη συγγραφή» ;
Νομίζω πως ακριβώς αυτό μου συνέβη τον έναν αυτό χρόνο που γράφω εδώ…
Aν το πάρω συμφεροντολογικά, προτιμώ να μην έχεις όρεξη για διάβασμα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝατάσσα σου ταιριάζει περισσότερο η συγγραφή, δε νομίζεις;
Καλημερα Νατασσακι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρωτα -πρωτα,σε καταλαβαινω απολυτα...τους τελευταιους μηνες αισθανομαι το ιδιο,θελω τοσο πολυ να γραψω,εχω ηδη 2-3 ιδεες καλες πιστευω,αλλα ειμαι τοσο τελειομανης που φοβαμαι να αρχισω να γραφω...νομιζω πως συνεχεια θα αλλαζω ο,τι γραφω κ τελικα δεν θα τελειωσω τιποτα!!!
Ιδωμεν!
Συνεχισε να κανεις αυτο που σου αρεσει κ σε γεμιζει!
Υ.Γ Λατρευω τις αλλαγες στο blog!!!
Φιλια πολλα!
Δεν ξέρω πόσα χρόνια έχεις που γράφεις αλλά να σου πω κάτι εκ πείρας. Το να γράφεις πολλές ιστορίες μαζί και να δίνεις βάρος στη μια ή την άλλη ανάλογα με τη διάθεση είναι φυσιολογικό. Το έχω κάνει πολλές φορές στα είκοσι ένα χρόνια που γράφω, ακόμα και τώρα το κάνω. Οπότε αυτό μην σε ανησυχεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή έχουμε συζητήσει λίγο αυτήν την ιδέα που ξεκίνησες να υλοποιείς στις Άγριες Θύμησες και το τι ακριβώς θέλεις να κάνεις μην απογοητεύεσαι, είναι λογικό και αναμενόμενο να γράφεις και να αναθεωρείς κομμάτια.
Φαίνεται πως σε κερδίζει όλο και πιο πολύ η συγγραφή. Οπότε ο νέος τίτλος είναι μάλλον αντιπροσωπευτικός, από bookeater θα γίνεις bookmaker, και μην ανησυχείς. Θα επιστρέψει και η ανάγκη για διάβασμα αν και θα παραμένει δεύτερη πίσω από το γράψιμο.
Την καλημέρα μου.
@Γιαγιά Αντιγόνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξέρω αν μου ταιριάζει περισσότερο! Το μόνο που ξέρω είναι πως όταν δεν γράφω πονάει η καρδιά μου! Νιώθω να έχω τύψεις...
Γιατί να συμβαίνει αυτό;
Όπως κ να έχει πάντως, εγώ θα συνεχίσω να γράφω κι όπου με βγάλει...
Την καλημέρα μου!
;-)
@Αρτεμις καλό μου κορίτσι,
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό θυμάμαι το πέρασα στις αρχές του χρόνου! Έίχα στο μυαλό μου την ιστορία, την έφερνα από δω την πήγαια από κει, αλλά κάθε φορά που καθόμουν στον υπολογιστή, έμενα να κοιτάζω την λευκή σελίδα που είχα μπροστά μου! Ούτε μια σειρά, ούτε μια λέξη δεν μπορούσα να γράψω...
Το προσπαθούσα πολύ, μα με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα! Από την άλλη όμως, δεν πρέπει να το αφήνουμε! Ξέρεις τι κατάλαβα ενώ γράφω εδώ έναν χρόνο; Ότι όσο περισσότερο γράφεις, τόσο πιο εύκολα θα βγαίνουν οι λέξεις...
Στις αρχές αναρτούσα ποιηματάκια, τώρα αν με βάλεις να σου γράψω στίχους μου φαίνεται πολύ δύσκολο. Αυτό συμβαίνει γιατί 'εχω καιρό να ασχοληθώ με αυτή τη φόρμα κ μου φαίνεται πιο εύκολος ο πεζός λόγος. Είναι όλα λοιπόν θέμα άσκησης! Και πίστεψέ με, αν το αγαπάς πολύ και το θες, αν σε τρώει μέσα σου που λέμε, ένα είναι σίγουρο, ΘΑ ΕΡΘΕΙ!
Φιλάκι κοριτσάκι μου!
;-)
@Νυχτερινή μου Πένα,
ΑπάντησηΔιαγραφήεσύ με διαβάζεις σχεδόν από την αρχή που ήρθα εδώ! Σε ευχαριστώ που είσια εδώ κ με στηρίζεις σε αυτο που κάνω! Σίγουρα αφού γράφεις τόσα χρόνια -αλήθεια, πόσο χρονών είσαι;- θα καταλαβαίνεις απόλυτα αυτό που νιώθω μέσα μου!
Με θυμάμαι πάντα να γράφω, μα συστηματικά ξεκίνησα πριν τέσσερα χρόνια. Κι ακόμα πιο σοβαρά το είδα πριν δύο χρόνια. Πλέον μόνο αυτό θέλω! Να γράφω! Τίποτα άλλο! Ας μη διαβάσω ποτέ μου κανένα άλλο βιβλίο, μα δε θα μπορέσω αν δε γράψω λίγες σειρές καθημερινά.
Την ώρα που πατώ τα πλήκτρα στον υπολογιστή μου για να ΄γράψω όλα όσα κρύβονται μέσα μου, μοιάζει να γίνεται έκρηξη στην ψυχή μου! Μα καλά, τι μας λέει αυτή τώρα; Είμαι σίγουρη πως δε θα το αναρωτιέσαι αυτό, γιατί το ίδιο νιώθεις κι εσύ! Κια φαντάζομαι πως μετά από είκοσι χρόνια, αυτό που νιώθεις μέσα σου είναι χίλιες φορές πιο δυνατό από το δικό μου συναίσθημα!
Εύχομαι λοιπόν πάντα να έχουμε την ίδια δίψα μέσα μας για δημιουργία!
Να 'σαι καλά φίλε μου κ σε ευχαριστώ!
;-)
Να κάνεις αυτό που λέει η Καρδιά σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνέχισε εμένα μου αρέσει να σε διαβάζω και ας μην σχολιάζω…
Και ναι ο καινούργιος τίτλος είναι ποιο αντιπροσωπευτικός για σένα…
Σίγουρα το καταλαβαίνω, είναι τρόπος ζωής για' μενα το γράψιμο. Και για να απαντήσω και στην απορία σου φίλη μου Νατάσσα, τον Αύγουστο μπήκα στα 35.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε σωστά το είπες, καλή δύναμη να έχουμε μέσα μας για να συνεχίσουμε να γράφουμε.
@Δημήτρη
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ πολύ! Να σαι καλά για τα ενθαρρυντικά λόγια που μου λες! Αυτό θα κάνω!
Θα κάνω αυτό που λέει η καρδιά μου!
Θα γράφω!
Καλό μεσημέρι!
;-)
@Νυχτερινή Πένα,
ΑπάντησηΔιαγραφήμα καλά, από τοσο μικρούλης ξεκίνησες να γράφεις; Φαντάζομαι θα έχεις φυλάξει τα πρώτα σου κείμενα; Πες μου δεν είναι μαγικό να ανατρέχεις πίσω σε αυτά και να βλέπεις πως ξεκίνησες; Είναι σα να βλέπω μπροστά μου το ασυναίσθητο χαμόγελο που σχηματίζεται στα χείλη σου καθώς διαβάζεις εκείνα τα "Πρώτα" κείμενα, τις πρώτες απόπειρες ενός ονείρου!
Φιλιά!
Φυσικά τα έχω φυλάξει. Έχω μισή βιβλιοθήκη γεμάτη με τα έργα μου. Πολλές φορές ανατρέχω σε παλιά έργα μου, ένα ταξίδι σε αναμνήσεις. Πραγματικά μαγικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά ομότεχνή μου Νατάσσα.
Αχ... μου συμβαίνει το ίδιο... να ξερες πόσες φορές αναρωτήθηκα τι συμβαίνει... μάταιος ο κόπος, ίσως όμως βρήκα τον εαυτό μου στον καινούριο σου τίτλο... υπέροχος παρεμπιπτόντως.
ΑπάντησηΔιαγραφήτώρα θα μου πεις... που γράφω, τι γράφω, πεζή ποίηση; μπα... αυτό δεν ξερω πως βγαίνει στο blog... η αλήθεια είναι πως στο blog μου φοβάμαι να αναρτήσω κάτι διαφορετικό, δεν ξέρω την ανταπόκριση που θα έχει, αν θα αρέσει σε κανέναν... οπότε τετράδια γεμάτα και κλειστά μένουν μακρυά από μάτια άλλων...
(εγώ πάντως προτιμώ την πρωτοπρόσωπη αφήγηση :) )
φιλιά και καλή συνέχεια σε ότι γράφεις.
@Νυχτερινή μου Πένα,
ΑπάντησηΔιαγραφήσίγουρα το ταξίδι είναι μαγικό! Δε χωράει αμφιβολία! Ελπίζω να συνεχίσεις να ταξιδεύεις σε κόσμους που εσύ ο ίδιος δημιουργείς μέσα από τα έργα σου για πολλά πολλά χρόνια ακόμα!
Καλό βραδάκι!
@Sweet truth
ΑπάντησηΔιαγραφήνα γράφεις πάντα αυτό που βγαίνει από μέσα σου κ να μη σε νοιάζει πως θα φανεί στους άλλους! Πίστεψέ με, ό,τι κ αν είναι, αν έχει βγει πραγματικά από μέσα σου, αν το έχει νιώσει κάθε χιλιοστο της ψυχής κ του κορμιού σου, είναι αδύνατον να μην το νιώσει κ ο αναγνώστης που θα τυχει να διαβάσει το κείμενό σου!
Απλώς αφήσου!
Άλλωστε δε σε ξέρω, δε με ξέρεις. Κανέναν δε ξέρουμε... Τι μας νοιάζει τι θα πουν; Η σελίδα ειναι δική σου κι εκεί αναρτείς οτι αρέσει σε ΕΣΕΝΑ!
Καληνύχτα μικρό μου Μαράκι!
;-)
Κοίτα τι συγκράτησα από την ανάρτησή σου «Προτιμώ να περνάω την ώρα μου κάνοντας δουλειές στο σπίτι ή μαγειρεύοντας, παρά να ανοίξω κάποιο μυθιστόρημα…»
ΑπάντησηΔιαγραφήΉρθε η ώρα της καλής νοικοκυράς. Να παρακαλάς μην έρθει γρήγορα και της μάνας, γιατί τότε, όχι μόνο το διάβασμα θα κόψεις, αλλά και το γράψιμο που τόσο σου αρέσει.
Παρά ταύτα όμως, έχω την εντύπωση ότι είναι μια συγκυρία που μου φαίνεται φυσιολογική, μετά την τελευταία σου εμπειρία. Σπίτι ανοίγεις, δεν είναι φυσιολογικό;
Εύχομαι, που το πιστεύω δηλαδή, ότι γρήγορα θα βρεις τον παλιό καλό σου εαυτό, ακόμα κι όταν θα είσαι μια καλή νοικοκυρά και στοργική μανούλα!
Πού και πού κάνει καλό να κάνουμε δίατα ακόμα κι από τα βιβλία... Μην ανησυχείς, η όρεξη θα σου ξανάρθει...τουλάχιστον γράφεις. Τώρα τελευταία ούτε αυτό δεν κάνω. Καλό Σ/Κ, φίλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Άθεε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήδε νομίζω οτι είναι αυτό. Με τον άντρα μου συγκατοικούμε ήδη τρία χρόνια μαζί, οπότε τις δουλειές αυτές τις έκανα πάντα.Δεν ξέρω τι φταίει... Όπως κ να έχει πάντως, πιστεύω πως θα μου περάσει! Μπορεί απλώς να κουράστηκα να διαβάζω κ να θέλω λόγο χρόνο να απομακρυνθώ...
Σίγουρα θα ξαναγυρίσω πίσω σε αυτά μία των ημερών, κ δεν νονμίζω να αργήσει πολύ εκείνη η μέρα! Αφού τα αγαπώ τόσο τα βιβλία, πώς να ζήσω μακριά τους;
Καλή σου μέρα φίλε μου κ καλό ΣΚ!
;-)
@Teddie μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις απόλυτο δίκιο! Εμείς οι άνθρωποι κουραζόμαστε! Πρέπει να τα αφήνουμε κ λίγο τα πράγματα! Αν κάτι το αγαπάμε πολύ, αποκλείεται να μην ξαναγυρίσουμε!
Κι εσύ σίγουρα, αν αγαπάς πολύ να γράφεις, δε θα αργήσεις να ξαναγράψεις!
Καλό ΣΚ καλή μου!
Τα φιλιά μου!