Για τον Στέλιο και τη μοναδική μητέρα που γνώρισε ποτέ...

Το παιδί της αγάπης - Μαρία Τζιρίτα

Προσπαθώ να βρω τις λέξεις και να περιγράψω τις εντυπώσεις μου γι’αυτό το βιβλίο μα μοιάζει να είναι τόσο δύσκολο . Ακόμα και τώρα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι αυτή η ιστορία είναι αληθινή. Ότι δηλαδή υπήρξε κάποτε ένα αγόρι που έζησε μόνο την μαύρη πλευρά της ζωής. Γιατί; Είναι τόσο άδικο…
Ο Στέλιος δεν ήταν για μένα «καμένο χαρτί». Θέλω να πω δηλαδή ότι τίποτα δεν προμήνυε το κακό του τέλος. Ήταν απλώς ένας άνθρωπος που βίωσε τη ζωή με τον πιο σκληρό τρόπο και αυτό είναι που τον έκανε και τον ίδιο σκληρό σαν προσωπικότητα. Δεν γνώρισε ποτέ τους γονείς του, μεγάλωσε «σαν βαλίτσα» που την μετέφεραν από το ίδρυμα στο σπίτι του, από το σπίτι του ξανά πίσω στο ίδρυμα, από κει σε μια ξένη οικογένεια για να γυρίσει ακόμα μια φορά στο ίδρυμα. Και πείτε μου εσείς , δεν είναι σκληρό αυτό για ένα μικρό παιδί;

Και όταν φτάνει η ώρα να ενηλικιωθεί και να κάνει τη ζωή του νιώθει την ανάγκη κάποιος να τον αγαπήσει, κάποιος να κάνει τα πάντα γι’αυτόν, κάποιος να του δώσει όλα εκείνα που του έλειψαν ενώ ήταν μικρός. Και τότε εμφανίζεται ο Χάρης, ναι ένας άντρας που θα δώσει πραγματικά τα πάντα σε κείνον γιατί είναι ερωτευμένος μαζί του, γιατί τον ΑΓΑΠΑΕΙ. Έτσι και ο Στέλιος αποδεχόμενος αυτό το ενδιαφέρον αλλά και για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, όνειρα που ποτέ δεν είχε τολμήσει να κάνει παλιότερα θα ενδώσει στον έρωτα αυτό και θα συνάψει σχέση με τον Χάρη.

Βέβαια καθ'όλη τη διάρκεια της ζωής του υπήρξε δίπλα του μια γυναίκα που τον αγάπησε σαν πραγματικό της παιδί. Ήταν πάντα δίπλα του, τον νοιαζόταν, τον φρόντιζε και προσπαθούσε να του δείξει το σωστό δρόμο. Αυτή ήταν η Μαρίνα, η γυναίκα που δούλευε στο ίδρυμα και από την πρώτη στιγμή που γνώρισε τον Στέλιο τον αγάπησε σαν να ήταν "Μάνα" του. Ναι, έτσι την φώναζε. Πάντα προσπαθούσε να τον κάνει ευτυχισμένο και ας δεχόταν πιέσεις και παρατηρήσεις γι'αυτό το υπερβολικό ενδιαφέρον από τους γύρω της.

Ο Στέλιος όμως την πόνεσε με τις επιλογές του, την έδιωξε μακριά του και όταν ήρθε εκείνη η στερνή ώρα που ζήτησε τη βοήθεια της εκείνη άργησε να πάει κοντά του...

Μια αρρώστια που δεν έχει γιατρειά θα του κόψει τα φτερά και θα τον κλείσει ακόμα περισσότερο στον εαυτό του. Το έιτζ. Στην αρχή χάθηκε ο Χάρης και τώρα χανόταν αυτός...
Δεν το αντέχει αυτό το βασανιστήριο και ο Στέλιος αποφασίζει να δώσει ο ίδιος τέλος στη ζωή του...

Η Μαρίνα δεν μπορεί να το αντέξει... Θεωρεί τον εαυτό της ένοχο γι'αυτή την κατάληξη. Ένα γράμμα όμως που κρατούσε στα χέρια του το άψυχο σώμα του Στέλιου θα την λυτρώσει αφού της αποκαλύπτει οτι πάντα την αγαπούσε, παντα ένιωθε την αγάπη που του έδινε αλλά δεν μπορούσε να την αναγνωρίσει και να την προσφέρει και εκείνος.
Αυτό το γράμμα είναι ό,τι πιο συγκινητικό έχω διαβάσει ποτέ σε βιβλίο και αυτή η ιστορία είναι ό,τι πιο συγκινητικό έχω διαβάσει ποτέ μου.

Στο βιβλίο πρωταγωνιστούν και άλλα πρόσωπα που παίζουν σημαντικό ρόλο στην πλοκή της ιστορίας...
Δεν θέλω να σας αποκαλύψω ποιος είναι ο ρόλος του καθενός... Αξίζει μόνο να διαβάσετε αυτή την ιστορία που θα σας καθηλώσει και θα σας ταρακουνήσει. Θα σας κάνει να δείτε τον κόσμο με άλλα μάτια, θα σας ξυπνήσει συναισθήματα και θα σας κάνει να συνειδητοποιήσετε οτι ο κόσμος δεν είναι ρόδινος. Γι'αυτό πρέπει πάντα στη ζωή μας να είμαστε κοντά ο ένας στον άλλο και να προσφέρουμε αγάπη στους γύρω μας . ΑΓΑΠΗ.
Αυτό είναι το παιδί της ΑΓΑΠΗΣ.
Εδώ θα βρείτε ένα απόσπασμα του βιβλίου http://www.psichogios.gr/datafiles/parts/3477.pdf