5 Αυγούστου 2010

Γυναίκα φωτιά


Με αργά και σταθερά βήματα, διέσχισε το στενό ξύλινο διάδρομο που χώριζε το νυχτερινό μαγαζί σε δύο ανισόπεδα μέρη. Ο χώρος ήταν μικρός και τόσο σκοτεινός, που δύσκολα μπορούσε να αντιληφθεί κανείς τι υπήρχε μόλις ένα μέτρο μπροστά. Τα μικροσκοπικά κεριά που διακοσμούσαν το μπαρ και τα ξύλινα στρογγυλά τραπέζια, φανέρωναν μετά βίας πως οι λιγοστοί θαμώνες που υπήρχαν την ώρα εκείνη, ήταν στο σύνολό τους άντρες. Έριξε μια διερευνητική ματιά τριγύρω της και δεν άργησε να αντιληφθεί πως εκείνη ήταν η μοναδική θηλυκή παρουσία στη σκοτεινή αίθουσα.  Μα που είχε μπει; αναρωτήθηκε γεμάτη περιέργεια. Τα πυκνά σύννεφα καπνού και η έντονη μυρωδιά ποτού και ιδρώτα, έκαναν την ατμόσφαιρα αποπνιχτική. Καθώς περνούσε ανάμεσα τους, χοντρές σταγόνες νερού διέγραφαν στο ξύλινο πάτωμα την πορεία που είχε χαράξει από τη στιγμή της εισόδου της. Τα εβένινα μαλλιά της και το ολόμαυρο φόρεμα  που φορούσε είχαν γίνει μούσκεμα εξαιτίας της ξαφνικής νεροποντής που είχε ξεσπάσει λίγο νωρίτερα στην πόλη της Γρανάδα. Δεν είχε άλλη επιλογή. Έπρεπε να μπει κάπου να βρει καταφύγιο μέχρι να σωπάσει η αυγουστιάτικη καταιγίδα. Όσες τούφες είχαν ελευθερωθεί από τον κότσο της, αγκάλιαζαν μουσκεμένες το στρογγυλό πρόσωπό της, ενώ το βρεγμένο της φόρεμα είχε κολλήσει πάνω της διαγράφοντας κάθε χιλιοστό του κορμιού της. Οι άντρες που βρίσκονταν στα γύρω τραπέζια δεν άργησαν να αντιληφθούν την καλλονή που είχε έρθει να ταράξει με την απαράμιλλη ομορφιά και τις πλούσιες καμπύλες της την ήρεμη βραδιά τους. Σφυρίγματα, φωνές θαυμασμού και κακόγουστα πειράγματα άρχισαν να εκτοξεύονται από όλες τις πλευρές του μαγαζιού. Η νεαρή κοπέλα έσκυψε ντροπαλά το κεφάλι της και κατευθύνθηκε ευθεία μπροστά, στο τέλος του διαδρόμου, εκεί οπού βρισκόταν το μπαρ.  Ο ψηλός και σωματώδης άντρας που βρισκόταν πίσω από την μπάρα την πλησίασε και της χαμογέλασε.
-Τι θα πάρει η δεσποινίς ; ρώτησε, ενώ τα μάτια του εξέταζαν προκλητικά από την κορφή ως τα νύχια την όμορφη πελάτισσα.
Στεκόταν ακόμα όρθια, μη θέλοντας να βρέξει το σκαμπό που βρισκόταν ακριβώς δίπλα της. Το κορμί της διαγραφόταν πεντακάθαρα κάτω από το λεπτό μαύρο ύφασμα του φορέματος της. Τα βρεγμένα και ζουμερά στήθια της, φυλάκιζαν αναμφίβολα κάθε ανδρικό βλέμμα έτσι όπως φαίνονταν να ασφυκτιούν κάτω από το μουσκεμένο ύφασμα, έτοιμα να ξεχυθούν έξω.  Κοίταξε σοβαρή τον άντρα που στεκόταν από πάνω της, αψηφώντας το προκλητικό του βλέμμα που είχε κολλήσει στο μπούστο της και ζήτησε να της φέρει μια σαγκρία.
-Αμέσως! της απάντησε κλείνοντας της πονηρά το μάτι. Ένα λεπτό μετά, το ποτό βρισκόταν ακριβώς μπροστά της. Σήκωσε το ποτήρι και το έφερε στο στόμα της. Η μυρωδιά του ποτού ήταν μεθυστική. Ήπιε μια γουλιά και με τη γλώσσα της σκούπισε την παραμικρή σταγόνα που είχε μείνει μετέωρη στα χείλη της.
Την προσοχή των θαμώνων τραβούσε τώρα μια ομάδα τριών αντρών που έμπαιναν στο μαγαζί κρατώντας στα χέρια τους κιθάρες. Ενώ οι άντρες κατευθύνονταν προς το μέρος της, οι θαμώνες χτυπούσαν παλαμάκια και φώναζαν «Όλε! Όλε!» χαιρετώντας τους. Οι τρεις μουσικοί ήρθαν και κάθισαν σχεδόν δίπλα της. Στο σημείο που τελείωνε η μπάρα, υπήρχε ένα μικρό κενό, κατάλληλο για να βολευτούν και να αρχίσουν να παίζουν. Μέσα στο σκοτάδι δε μπορούσε να διακρίνει τα πρόσωπά τους. Ένα ελαφρύ φως άναψε ξαφνικά ακριβώς από πάνω τους, μόνο και μόνο για να αντιλαμβάνεται κάποιος από πού έρχεται η μουσική. Δεξιά και αριστερά κάθονταν δύο άντρες γύρω στα σαράντα. Τα ρούχα τους ήταν σκουρόχρωμα και μόνο στο λαιμό τους είχαν δεμένο και οι δυο ένα κόκκινο φουλάρι. Τα μαλλιά τους ήταν μαύρα, όπως και το λεπτό μουστάκι που διαγραφόταν πάνω από τα σαρκώδη χείλη τους. Στη μέση ακριβώς καθόταν ακόμα ένας, μα δεν μπορούσε να διακρίνει τα χαρακτηριστικά του. Έχοντας το κεφάλι του σκυμμένο για να κουρδίσει την κιθάρα του, μπορούσε να δει μόνο τα μακριά καστανά μαλλιά του που έπεφταν ανάλαφρα στους ώμους του και τα λεπτά ολόισα δάχτυλα του, που αγκάλιαζαν με στοργή τις χορδές της κιθάρας του. Σήκωσε το ποτήρι της να πιει ακόμα μια γουλιά την ώρα που ο άγνωστος άντρας σήκωνε κι αυτός με τη σειρά του το δικό του κεφάλι για να ξεκινήσουν να παίζουν. Καθώς η σιγανή, συρτή μουσική κατέκλυζε το χώρο, η ματιά της συνάντησε τη δικιά του και ένιωσε να της κόβεται η ανάσα. Ενώ το έντονο βλέμμα του έπεφτε πάνω της, αισθάνθηκε ένα δυνατό ηλεκτροσόκ να διαπερνάει από άκρη σε άκρη όλο το κορμί της. Δεν είχε συναντήσει ποτέ της τέτοια μάτια, τόσο φλογερά, τόσο διαπεραστικά. Ξαφνικά δεν άκουγε τίποτα. Μόνο ένα ελαφρύ βουητό χάιδευε τα αυτιά της. Έμεινε να τον κοιτάζει εκστασιασμένη καθώς ούτε κι εκείνος έλεγε να ξεκολλήσει το σκοτεινό του βλέμμα από πάνω της. Θα πρέπει να είχε περάσει ώρα. Κάθε τόσο λίγοι άντρες σηκώνονταν και έρχονταν πιο κοντά στους τρεις μουσικούς, χτυπούσαν παλαμάκια και χόρευαν. Τώρα μπροστά της δεν υπήρχε κανείς, παρά μόνο οι τρεις κιθαρίστες. Ούτε που κατάλαβε πως βρέθηκε δίπλα τους. Η μουσική του δυνατού φλαμένκο είχε γίνει τώρα ένα με την ψυχή της και ο φλογερός ήχος του οδηγούσε κάθε της βήμα. 
Στάθηκε μπροστά στον νεαρό μουσικό και τον κοίταξε μαγεμένη. Έσκυψε προς το μέρος του αργά και σαγηνευτικά και κάτι του ψιθύρισε.
-Για σένα… του είπε, ενώ τα κόκκινα χείλη της άγγιξαν σχεδόν το μάγουλό του. Η ανάσα της έκαψε τον λαιμό του και με μιας ξανασηκώθηκε φέρνοντας τα χέρια της με αργές στριφογυριστές κινήσεις πάνω από το κεφάλι της. Στη συνέχεια τα κατέβασε αγγίζοντας αργά και αισθησιακά το κορμί της. Από το πρόσωπό της, τα πέρασε στο στήθος της κι έπειτα στην λεπτή της μέση. Κάθε τόσο λίκνιζε και τίναζε όλο χάρη τους γοφούς της ακλουθώντας τον ρυθμό της μουσικής. Ο νεαρός κιθαρίστας σηκώθηκε από τη θέση του και έχοντας συνεχώς τα μάτια του πάνω της, γονάτισε μπροστά της παίζοντας πιο γρήγορα την κιθάρα του. Τα μικρά και κοφτά της βήματα που χτυπούσαν ρυθμικά στο ξύλινο πάτωμα και οι στροφές που έπαιρνε, προκάλεσαν τις έντονες επευφημίες των πελατών που δεν είχαν σταματήσει λεπτό να θαυμάζουν και να χειροκροτούν τη νεαρή χορεύτρια. Ξαφνικά η μουσική σώπασε. Το ίδιο απότομα σταμάτησε κι εκείνη. Μόνο μέσα της ο ρυθμός χτυπούσε ακόμα δυνατά, όπως κι οι χτύποι της καρδιάς της, κάνοντας την να βαριανασαίνει. Μπροστά της ο όμορφος μουσικός στεκόταν ακόμα γονατιστός. Άπλωσε το χέρι του και έπιασε το δικό της. Το έφερε διστακτικά στο στόμα του και το φίλησε. Έπειτα σηκώθηκε και πλησίασε στο πρόσωπό της.
-Είσαι γυναίκα φωτιά! της είπε, ενώ τα χείλη του έμειναν μόλις λίγα χιλιοστά μακριά από τα δικά της.
-Θα με αφήσεις να βάλω φωτιά στη νύχτα σου τότε; τον ρώτησε εκείνη κοιτάζοντας τον προκλητικά.
-Έχεις ήδη βάλει…, απάντησε και έμειναν κι οι δυο τους ακίνητοι να κοιτάζονται γεμάτοι πόθο και δίψα ο ένας για τον άλλο.
Απόψε η νύχτα θα ήταν μεγάλη…

27 σχόλια:

  1. Ωραίο κείμενο, σου αρέσει το τάνγκο προφανώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Νυχτερινή μου Πένα
    μου αρέσει γενικότερα πολύ ο χορός! Πάρα πολύ! Και περισσότερο το φλαμένκο κ το τάνγκο! Δεν έχω ιδέα πως να τα χορέψω μα τα λατρεύω! Και μόνο να το βλέπω να το χορεύει κάποιος άλλος μου φθάνει!!!
    Χαίρομαι που σου άρεσε!

    Καλό σου βράδυ φίλε μου!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. It takes two to ... tango. Always :)

    Ωραίο κείμενο !

    Verano Portenas

    Kαλημέρα Νατάσα !

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Σταύρο μου καλημέρα και σε σένα!
    Το τάνγο είναι πανέμορφο! Ωραίο και το βιντεάκι! Φλογερό!
    Να 'σαι καλά φίλε μου κ να περνάς όμορφα!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ωραιότατη περιγραφή ατμόσφαιρας. Απόλυτα ρεαλιστική. Το διάβασα, παρακολουθώντας το σαν σε ταινία ταυτόχρονα. Το πάθος έχει σχεδόν υλική υπόσταση. Το στυλ της γραφής σου έχει μια αναγνωρίσιμη γοητεία και σε τραβάει από την πρώτη γραμμή που αρχίζει το κείμενο.
    Έχεις ψυχή που την βάζεις στα γραπτά σου.
    Με την εκτίμηση και τον θαυμασμό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εγραψα ένα σχόλιο πριν από μερικές ώρες αλλά δεν το βλέπω. Ελπίζω να μη έκανα κανένα λάθος.
    Πάντως λέω εδώ ότι μου άρεσε πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. υπέροχο.. κλαπ κλαπ πόσες φορές θα έχεις ονειρευτεί ότι πρωταγωνιστείς στην ιστορία σου.. κλαπ κλαπ μια στροφή και τους θαμπώνεις όλους..κλαπ κλαπ καλώς σε βρήκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Χριστόφορέ μου,
    σε ευχαριστώ ακόμη μια φορά για τα καλά σου λόγια! Να 'σαι καλά! Χαίρομαι να μου το λες εσύ που γράφεις τόσο όμορφα! Το σχόλιο σου δεν εμφανίστηκε αμέσως γιατί ;exv ενοργοποιημένο τον μετριασμό σχολίων και μόλις τώρα γύρισα σπίτι!

    Καλό σου βραδάκι φίλε μου!;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @illiokamene
    καλώς ήρθες στο φτωχικό μου!!!
    κλαπ κλάπ! που το ξέρεις οτι έχω φανταστεί τον εαυτό μου να πρωταγωνιστεί χορεύοντας φλαμένκο να μαγεύω τους θαμώνες; κλαπ κλαπ! να μην ξεχάσω τον γοητευτικό κιθαρίστα, κυρίως αυτόν! αχ αυτά τα όνειρα!
    Να 'σαι καλά κ να περνάς!
    :-)!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Paso Doble απόψε ;
    Και μια όμορφη ιστορία της αρχής ενός έρωτα μέσα από την γραφή σου;
    Εντάξει τότε, είμαι σίγουρος ότι αποψε θα είναι μια όμορφη νύχτα!
    Φιλί και καληνύχτα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Ιανέ μου,
    σου άρεσε; Έκανα βόλτα στο youtube και έπεσα πάνω σε αυτό το κομμάτι! Ακούγοντάς το εμπνεύστηκα ααυτή τη μικρή ιστορία!

    Την καλημέρα μου κ τα φιλιά μου!
    Να περνάς καλά συνοδοιπόρε μου! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Νατάσσα

    Ήρθα αργοπορημένος αλλά ήρθα. Όμορφο μπλόγκ.
    Θα ξαναπεράσω άλλη φορά να διαβάσω την ανάρτησή σου.

    Πέρασα το blog σου στην blogroll αν δεν σε πειράζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Καλώς ήρθες Ionn
    χαίρομαι πολύ που ο δρόμος σου σε έφερε απο 'δω και που σου άρεσε το blog! Να περάσεις και να διαβάσεις ό,τι θέλεις!
    Α! Σε ευχαριστώ που έβαλες το ιστολόγιο μου στην blogroll! Και βέβαια δεν με πειράζει! Γιατί να με πειράζει; Αντιθέτως, σε ευχαριστώ!

    Πολλά φιλιά! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μαγευτική ατμόσφαιρα, όσο εθιστικος μπορεί να γίνει ο ρυθμός στα βήματα του χορού, τόσο οι λέξεις σε οδηγούν στο βάθος μιας σάλας γεμάτης μυστήρια. Και όντως κάποιες νύχτες είναι μεγάλες, σχεδόν ατελείωτες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Γουϊκα,
    καλώς ήρθες! Έτσι είναι οι νύχτες όταν ξεκινάνε όμορφα! Μεγάλες!!!

    Τα φιλιά μου κ να περνάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος8/8/10 3:46 μ.μ.

    με συναρπαζει το ταγκο και το φλαμεγκο και ειδα τα λογια σου

    """"μου αρέσει γενικότερα πολύ ο χορός! Πάρα πολύ! Και περισσότερο το φλαμένκο κ το τάνγκο! Δεν έχω ιδέα πως να τα χορέψω μα τα λατρεύω! Και μόνο να το βλέπω να το χορεύει κάποιος άλλος μου φθάνει!!!""""

    σε πληροφωρο αγαπητη μου οτι ουτε και εγω εχω ιδεα πως να το χωρεψω μα τι λατρευω οπως και συ ...

    ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ

    to ιστολογιο σου αλλα και το κομματακη που εχεις επιλεξη εινα καταπληκτικο ....

    να σαι καλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλώς ήρθες φίλε Δημήτρη!
    Ω ναι! Μου αρέσει πολύ να χορεύω! Να ακολουθώ το ρυθμό της μουσικής! Από μικρή πήγαινα μπαλέτο και η μουσική είναι μέσα μου! Μπορεί να μην ξέρω τους συγκεκριμένους χορούς μα αυτοσχεδιάζω!
    Να περνάς !

    Καλό σου απόγευμα!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος8/8/10 3:59 μ.μ.

    ΜΙΑ ΧΑΡΗ ΘΕΛΩ

    ΕΠΗΔΕΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΣΗΜΟΣΙΕΥΣΩ ΣΤΟ FACEBOOK MOY

    STO ΑΛΜΠΟΥ FANTAZY

    ΜΠΩΡΟ ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Με μεγάλη μου χαρά Δημήτρη!
    Απλώς αν δε σου είναι κόπος βάλε ένα link οπού θα βγάζει εδώ από όπου το πήρες!

    Ευχαριστώ που σου άρεσε τόσο πολύ!
    Χαίρομαι!

    ;-)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος8/8/10 4:12 μ.μ.

    MA KAI BEBAIA ΘΑ ΒΑΛΩ LINK

    TA FILIA MOY

    ;)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @Στείλε κ εδώ το λινκ όπου θα το βάλεις να το δω κ εγώ!

    Φιλιά! Κ πάλι ευχαριστώ!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος8/8/10 11:28 μ.μ.

    http://www.facebook.com/profile.php?id=1843947188#!/photo.php?pid=105266&id=100001231984225&ref=fbx_album

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Η αλήθεια είναι οτι δεν μου το εμφανίζει Δημήτρη!
    Δεν ξερω γιατί...
    Θα προσπαθήσω αργότερα!

    Καλό σου βραδάκι!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Νατασσάκι

    με εξέπληξες ευχάριστα!

    η γραφή διαφορετική, η περιγραφή εξαιρετική!

    το θέμα δε...πιπεράτο και σαγηνευτικό!

    μμμμ...προφανώς κάνεις "κακές παρέες" τώρα τελευταία...χα! Σε πειράζω!

    Μπράβο και πάλι μπράβο! Χαίρομαι κάθε φορά να διαπιστώνω την εξέλιξη της γραφής σου! Δεν μιλώ ως ειδικός που φυσικά και δεν είμαι...μιλώ ως αναγνώστρια που σε διαβάζει σχεδόν από την αρχή σου.

    φιλιά βιβλιοφάγε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @Ανασούλα μου
    πόσο σε ευχαριστώ! Είπα να γράψω κάτι διαφορετικό! Και τώρα έχω κάτι εμπνεύσεις "σκοτεινές" αλλά δε ξέρω τι θα μου βγει! Πρέπει να κάτσω να γράψω...
    Σ'ευχαριστώ ακόμη μια φορά για τα γλυκά σου λόγια!
    Μακάρι να ε΄ναι έτσι κ να έχω πράγματι βελτιωθεί! Ένα είναι το σίγουρο, το οποίο μπορώ κ εγώ να δω! Οι λέξεις βγαίνουν πολύ πιο εύκολα από μέσα μου! Κ αυτό είναι θετικό για την ώρα!

    Πολλά φιλιλα γλυκιά μου!
    Τώρα που είπες "βιβλιοφάγε", έχω διαβάσει τρία βιβλία μα ακόμα δεν έχω βρει χρόνο να γράψω γι'αυτά! Να δω τι θα πρωτογράψω!

    BYE! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Αχ λίγα τα λόγια μπροστά σε αυτό το μαγικό χορό, σε αυτή τη μαγικά στιγμή...
    Χόρεψε κι εσύ καλή μου, τι κι αν δεν ξέρεις, η καρδιά, το συναίσθημα και το παθος θα σε οδηγήσουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @Μαρία μου,
    είναι μαγικός χορός! Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ με συγκινεί! Μακάρι να ήξερα να χοεύω κ εγώ μα πίστεψέ με είναι πανδύσκολο!
    Σίγουρα πάντως αυτοί που ξέρουν τα βήματα δεν έχουν παρα να ακολουθήσουν τον ρυθμό της μουσικής κ την φλόγα που καίει μέσα τους...
    Κι έτσι απλά θα νιώσουν το απόλυτο!

    Τα φιλιά μου καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες μου αυτό που σκέφτηκες...
Σε ακούω...