20 Μαΐου 2010

Αγαπώ θα πει χάνομαι - Ρένα Ρώσση - Ζαΐρη




Τι είναι αγάπη; Τι κρύβει μέσα του το συναίσθημα της αγάπης; Πώς εκφράζεται; Μπορούν όλοι να τη βιώσουν; Μπορούν όλοι να την προσφέρουν στους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω τους; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία προσπαθεί να απαντήσει η συγγραφέας μέσα από αυτό το τελευταίο της μυθιστόρημα «Αγαπώ θα πει χάνομαι» που κυκλοφορεί ήδη από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας είναι τα μέλη μιας οικογένειας. Μιας πλούσιας οικογένειας στην οποία όμως δεν υπάρχει αγάπη. Γονείς αδιάφοροι για τα παιδιά τους, παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς να νιώσουν ποτέ την αγάπη και τη συμπαράσταση των δικών τους. Χωρίς να ακούσουν ποτέ ένα «μπράβο!», μια καλή κουβέντα να τους ενθαρρύνει. Τίποτα. Ζουν σαν ξένοι μέσα στο ίδιο τους το σπίτι με τον καθένα ξεχωριστά να κάνει τη ζωή του.
Κι αυτό τον τρόπο διαλέγει η συγγραφέας για να μας κάνει γνωστά τα συναισθήματα και τις σκέψεις του καθενός από αυτούς. Η διήγησή της γίνεται ξεχωριστά μέσα από τα μάτια των τριών κοριτσιών της οικογένειας, της Αλεξάνδρας, της Μαρίνας και της Ελίνας, ενώ συνεχίζεται μέσα από τον Δημήτρη και τη Γεωργία. Οι δυο τελευταίοι δεν είναι ακριβώς μέλη της οικογένειας μα συνδέονται στενά μεταξύ τους εξαιτίας ενός μεγάλου μυστικού.
Τα τρία λοιπόν κορίτσια αναζητούν μεγαλώνοντας την αγάπη που δεν γνώρισαν ποτέ μέσα στο σπιτικό τους. Ένα ταξίδι στις πλατείες της Φλωρεντίας, στο γαλάζιο του Αιγαίου, στην έρημο των Αραβικών Εμιράτων. Ένα ταξίδι αναζήτησης του μεγαλύτερου αγαθού, της αγάπης. Ένα ταξίδι στη διάρκεια του οποίου θα κλάψουν, θα πονέσουν, θα νιώσουν συναισθήματα πρωτόγνωρα μέχρι να ανακαλύψουν στο τέλος ότι ναι, υπάρχει αγάπη. Μόνο που πρέπει να χαθείς για να τη νιώσεις.
Ταυτόχρονα ο Δημήτρης και η Γεωργία. Θα έρθουν να σμίξουν μυστικά με αλήθειες τραγικές για να αποκαλυφθούν όσα ήταν άγνωστα μέσα στην ίδια την οικογένεια τόσα χρόνια τώρα.
Δε θα σας αποκαλύψω φυσικά τα γεγονότα. Καλό θα ήταν εσείς να ανακαλύψετε ένα ένα όλα τα μυστικά που κρύβονται σε αυτό το σπίτι. Αξίζει το ταξίδι…
Στην εισαγωγή του βιβλίου υπάρχουν τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη :
Τι είναι αγάπη;
Δεν είναι συμπόνια, μήτε καλοσύνη.
Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει.
Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένας.
Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα.
Δε ξεχωρίζουν.
Το εγώ κι εσύ αφανίζονται.
ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ.

Αυτά τα λόγια έρχεται να επαληθεύσει λοιπόν η Ρένα Ρώσση – Ζαϊρη μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου.
Μέσα από αυτό το μυθιστόρημα μπορεί να κανείς να δει με τα μάτια ενός παιδιού, πως νιώθει όταν δεν βιώνει την αγάπη και την αποδοχή των γονιών του. Μπορεί να βοηθήσει όσους είναι ήδη γονείς να αποφύγουν λάθη που σίγουρα θα  αποτελέσουν  τραυματικές εμπειρίες για το παιδί. Αυτό λοιπόν το βιβλίο μας μαθαίνει ταυτόχρονα πως η αγάπη διδάσκεται, πως αν θέλουμε , μπορούμε να βρούμε τον τρόπο να αγαπήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους, να τους προσφέρουμε χαρά.
Θα δανειστώ τα λόγια της συγγραφέως από την τελευταία της ανάρτηση στο ιστολόγιο της, που νομίζω πως αποτυπώνει ακριβώς το μυστικό της επιτυχίας αυτού του βιβλίου :
Ύστερα από εκατόν πενήντα παιδικά βιβλία, στο αίμα της γραφής μου κυλάει η ματιά του ενήλικα, διανθισμένη με ότι καλό, ότι ωραίο κι αληθινό προσφέρουν τα παιδιά Τώρα κατάλαβα γιατί αγαπήσατε τόσο πολύ αυτό το βιβλίο μου Γιατί είναι το πρώτο από τα πέντε μυθιστορήματα που έχω γράψει που ενώνει τη Ρένα συγγραφέα για παιδιά και τη Ρένα συγγραφέα για ενήλικες Πρώτη φορά άφησα τον εαυτό μου να ενωθεί σε ένα Πρώτη φορά ένιωσα ολοκληρωμένη Δεν είναι παιδικό το ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ.  Είναι ένα βιβλίο για ενήλικες που προσπαθούν να μη σκοτώσουν το παιδί που κρύβουν μέσα τους Προσπαθούν ακόμα και σε δύσκολους καιρούς να πιαστούν από την αγάπη για τον εαυτό τους, τη δύναμη να προχωρήσουν μπροστά, τη δύναμη να καταλάβουν το αληθινό νόημα της αγάπης... Γιατί όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο μου, έχει πια καταλάβει πως και η ΑΓΑΠΗ διδάσκεται...

Ρένα μου ένα μεγάλο ευχαριστώ! Ποτέ δε θα σταματήσω να λέω ευχαριστώ στους συγγραφείς για τα βιβλία τους αφού κάθε φορά μου προσφέρουν τόσα πολλά. Ίσως τόσα που κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να προσφέρει μέσα από πράξεις όταν τον έχεις δίπλα σου.
Να ‘ναι καλοτάξιδο!




Απόσπασμα του βιβλίου θα βρείτε εδώ
   http://www.psichogios.gr/datafiles/videos/%CE%91%CE%93%CE%91%CE%A0%CE%A9%20%CE%98%CE%91%20%CE%A0%CE%95%CE%99%20%CE%A7%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%9C%CE%91%CE%99.pdf

13 σχόλια:

  1. Ωραιο φενετε!!
    Τωρα που τελειωνουν και οι εξετασεις, οτι πρεπει ειναι...:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα πρέπει να συμφωνήσω με τον Έφηβο! Τώρα που τελειώνουν οι εξετάσεις θα είναι ό,τι πρέπει!!!!!
    :)

    Θέλω όμως Νατάσσα μου, πριν αγοράσω οποιοδήποτε βιβίο να έρθω να διαβάσω "Το Δίλημμα" σαν έρθει το καλοκαίρι. Γι αυτό και δε σου κάνω σχόλια εκεί. Θα σου έρθουν όλα μαζεμένα!!!!

    Φιλιά πολλά γλυκειά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Έφηβε μου
    στο συστήνω ανεπιφύλακτα! Τελείωσε με τις εξετάσεις σου και μετά θα έχεις όσο χρόνο θέλεις! Πως τα πας μέχρι στιγμής; Καλή συνέχεια να έχεις!

    Φιλιά φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Sweet truth
    γλυκιά μου κοπέλα οποια στιγμή βρεις χρόνο ευχαρίστως να το διαβάσεις και να μου πεις τη γνώμη σου! Θα χαρώ πολύ να δω πως σου φαίνεται! Έχει πολύ ακόμα βέβαια για να τελειώσει! Κάνω εξάσκηση για το μυθιστόρημα που θέλω να γράψω (καμία σχέση το θέμα βέβαια) Απλώς και μόνο οτι βάζω τον εαυτό μου στη διαδικασία γραψίματος είναι κάτι! Τα σχόλια σας επίσης βοηθούν στο να αποφύγω λάθη κ να γίνομαι καλύτερη!

    Φιλιά κ καλό σου απόγευμα γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φαίνεται ενδιαφέρον.Αξίζει τον κόπο να το πάρει κανείς. Θα ήθελα να μάθω αν η κυρία Ζαϊρη έχει κάποια σχέση με την Αιθιοπία. Γίνεται; Και αυτό γιατί εγώ εκεί έζησα. Και ο γιατρός μας λεγόταν Ζαϊρης καταγωγή από την Ρόδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Άλλο ένα ενδιαφέρον βιβλίο! Αλήθεια πόσα διαβάζεις κάθε μήνα; Εγώ έχω καμιά δεκαπενταριά να με περιμένουν, αλλά που χρόνος...

    Να έχεις μια υπέροχη Νύχτα Νατάσσα μου! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Χριστόφορε
    δεν έχω ιδέα τι να σου πω; Πάντως όπως αναφέρει και το βιβλίο σίγουρα γεννήθηκε στην Αθήνα! Ίσως δει το σχόλιο σου και σου απαντήσει!
    Το βιβλίο πάντως είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρον!

    Καλό σου βράδυ!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Έσπερέ μου
    2-3 το μήνα διαβάζω, όχι πολλά! μακάρι να είχα περισσότερο χρόνο! αλλά που; το καθένα είναι 600 σελίδες, που να το βγάλω;
    Τώρα το καλοκαιράκι ίσως καταφέρω να διαβάσω περισσότερο! Και μη νομίζεις, τα περισσότερα τα διαβάζω μέσα στα μμμ την ώρα που πηγαίνω κ ερχομαι από τα μαθήματα!

    Καλή σου Νύχτα Έσπερέ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλη μου Νατασσα για καποιο λογο, αν εξαιρεσεις τα βιβλια του Κοελο που τα διαβασα μικρος, και αμαθος δεν εχω διαβασει ποτε αλλο βιβλιο που να πραγματευεται την αγαπη. Το θεωρω ενα βαρετο και πληκτικο θεμα ειδικα στην λογοτεχνια. Και φυσικα η αγαπη ειναι κατι ομορφο και σημαντικο αλλα ειναι κατι που δεν ειναι ξεκομμενο απο την ζωη, κατι που ο συγγραφεας μπορει να μελετησει ξεχωριστα, ειτε σε πραγματεια ειτε σε μυθιστορημα. Λεει η συγγραφεας οτι "Γιατί όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο μου, έχει πια καταλάβει πως και η ΑΓΑΠΗ διδάσκεται..." πραγμα που σημαινει οτι ξερουμε ακριβως τι ειναι η αγαπη. Διαφωνω με αυτο. Δεν μπορω να καταλαβω τι διδασκεται απο την αγαπη. Σου δινουν αγαπη και εσυ μετα καταλαβαινεις τι ειναι και την δινεις στους αλλους? Ειναι μια νορμα, ενας κωδικας σμπεριφορας? Μπρω να αντιληφθω την αγαπη μονο ως αναποσπαστο κομματι του ολου, της ζωης μου, κατι που το βιωνεται εκ νεου καθε στιγμη, μεσω των ανθρωπινων σχεσεων. Δεν ειναι ορισμος, δεν πιστευω οτι διδασκεται, οτι την βρισκεις ακολουθοντας ενα πρωτυπο, ενα δρομο, μια συνταγη. Και μου κανει εντυπωση που οι συγγραφεις αντι να δειχνουν την ολοτητα της ζωης, τον αδιαιρετο χαρακτηρα της τονιζουν κομματια της αναλογα με το τι προτιμουν η τους αρεσει....

    Φιλια και την αγαπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Aλχημιστή μου
    ο καθένας που γράφει ένα βιβλίο θα πρέπει πριν το ξεκινήσει να βρει ποιο είναι το θέμα του, ποια θα είναι η κεντρική ιδέα κ τι μηνύματα θέλει να περάσει μέσα από αυτό! Αν δεν βρει κάτι συγκεκριμένο αλλά πάρει απλώς όπως λες την ολότητα ενός ανθρώπου τότε νομίζω πως αυτό το βιβλίο δε θα τελειώσει ποτέ! Άλλοτε είναι η αγάπη, άλλοτε είναι το μίσος, άλλοτε μια περιπέτεια ή ένα θλιβερό γεγονός! Πάντα είναι κάτι συγκεκριμένο γύρω από το οποίο θα χτιστεί η ιστορία. Ναι! Η αγάπη ούτε έχει ορισμό ούτε είναι κάτι συγκεκριμένο που μπορείς να το περιγράψεις με δυο λόγια. Αλλά δεν πιστεύω να μην καταλαβα΄΄ινεις πότε οίσω από ορισμένες πράξεις κρύβεται αγάπη ή κακία. Όλοι μας ξέρουμε το σωστό κ το λάθος. όλοι μπορούμε να κάνουμε μια καλή πράξη ή όχι. αυτό είναι επιλογή μας. υπάρχουν όμως φορές που απλώς δεν έχουμε μάθει κάποια πράγματα κ έτσι δε μπορούμε κι εμείς να ανταπεξέρθουμε μπροστά σε μια κατάσταση. κι εδώ έρχεται το συγκεκριμένο βιβλίο. πως να αγαπήσει ο χ , ο ψ άνθρωπος αν ποτέ δεν αγαπήθηκε; αν ποτέ δεν του έδειξαν πως να δείχνει την αγάπη; οχι να του πούνε οτι έτσι κι έτσι είναι αγαπάς κάντο. Να του το δείξουνε με πράξεις! έτσι θα μάθει. όπως μάθεις είναι κακαά τα ψέμματα! όχι μόνο στην αγάπη σε όλα! κι αυτό πιστεύω οτι εννοεί κ η συγγραφέας. μυθιστόρημα έχει γράψει όχι πραγματεία. μεσα από μια απλή ιστορία θέλει να περάσει το μνμ πως η αγάπη "διδάσκεται" όταν έχεις δίπλα σου τους σωστούς ανθρώπους που θα σου δείξουν, θα σε κάνουν να νιώσεις πως είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι!
    μάλιστα η συγκεκριμένη συγγραφέας έχει γράψει πολλά βιβλία για μικρά παιδιά όπως λέει κ η ίδια. αποκλείεται λοιπόν να μην "γνωρίζει" τι θα πει αγάπη. η αγάπη βρίσκεται παντού/. στα μικρά και στα μεγάλα. την καρδιά μας ας εχουμε ανοιχτή να βρει είσοδο να μπει κ να μας γεμίσει με συναίσθημα!

    Τα φιλιά μου Αλχημιστή!
    Καλό σου απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Για κάποιο λόγο η Ρένα δεν μπορούσε να αναρτήσει σχόλιο στη σελίδα μου γι'αυτό μου έστειλε το σχόλιο της στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο.
    Το παραθέτω ως έχει:

    Νατάσσα μου,
    σε ευχαριστώ τόσο πολύ για τα πολύτιμα λόγια που έγραψες για το ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ. Χαίρομαι που σε ταξίδεψε στο βαθύτερο νόημα της αγάπης…
    Για το Χριστόφορο θέλω να διευκρινίσω πως δεν έχω καμιά σχέση με την Αιθιοπία. Μάλλον με την Ήπειρο θα έλεγα καλύτερα. Ο παππούς μου, ο Ιωάννης Ρώσσης, γεννήθηκε στη Λάκα Σουλίου. Και μετά αρχίζει το μπλέξιμο. Ο πατέρας μου, ο Νικόλας Ρώσσης γεννήθηκε στο Μεσολόγγι και η μητέρα μου στη Θεσσαλονίκη. Εγώ γεννήθηκα στην Αθήνα… Ο σύζυγός μου έχει καταγωγή από την Κάλυμνο.
    Για το φίλο Αλχημιστή θα ήθελα να πω, ότι η αγάπη διδάσκεται. Όπως το ποδήλατο. Όπως όλα τα πράγματα. Βρίσκομαι καθημερινά κοντά στα παιδιά ως συγγραφέας και παιδαγωγός. Είμαι πια σίγουρη γι’ αυτό. Η αγάπη διδάσκεται με το βλέμμα, το άγγιγμα, τις λέξεις. Αλλά κυρίως με τις πράξεις. Το παιδί μιμείται. Και πιστεύω πως η πολυτιμότερη συμβολή του γονέα στην ανάπτυξη του παιδιού του είναι να το μάθει να αγαπάει ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ, τον ίδιο του τον εαυτό. Αυτή πιστεύω πως είναι και η συνταγή της ευτυχίας. Όση περισσότερη αγάπη δώσουμε σε ένα παιδί, τόση περισσότερη θα δώσει κι εκείνο στις μελλοντικές του σχέσεις… Ιδιαίτερα αν έχει διδαχτεί από τους γονείς του, να αγαπάει και να σέβεται τον εαυτό του….
    Λυπάμαι που δε θεωρείς την αγάπη σε όλες της τις μορφές, σαν σκέψη για να ξεκινήσει ένα μυθιστόρημα. Όμως σέβομαι τη γνώμη σου, παρόλο που δεν έχεις διαβάσει το ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος18/1/11 3:25 μ.μ.

    Θα ηθελα να επικοινωνησω με την συγγραφεα κα. Ρωσση
    εαν γνωριζετε καποιο e-mail η κινητο
    παρακαλω e-mail to me!
    Ευχαριστω
    ΤΑΜΙΣ
    tamgr@in.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της μέσω της ηλεκτρονικής της διεύθυνσης
    * renarossizairi@gmail.com
    μέσω του ιστολόγιού της
    * http://renarossizairi.blogspot.com
    ή μέσω του facebook
    http://www.facebook.com/?ref=home#!/profile.php?id=100000874244950
    και
    http://www.facebook.com/?ref=home#!/profile.php?id=100001450857217

    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες μου αυτό που σκέφτηκες...
Σε ακούω...