Για αυτό το λόγο καλή μου δεν πρέπει να διώχνουμε τις ευκαιρίες που μας εμφανίζονται στη ζωή μας, γιατί αν όχι όλες, τις περισσότερες θα μετανιώσουμε που δεν τις κατακτήσαμε... Δεν τις κάναμε δικές μας...
πάντα έτσι λένε... πως θα έρθουν τα καλύτερα ... πως πρέπει να ζούμε το σήμερα για να προλάβουμε το άγνωστο αύριο .... για να το λενε έτσι θα είναι μα εγω λεω πως πρέπει να παίρνουμε τα πράγματα όπως έρχονται να μην γινόμαστε μοιρολάτρες να γεμίζουμε τη ζωή μας χαμόγελα να μη κάνουμε στους ανθρώπους ό,τι δεν θέλουμε να κάνουν αυτοί σε μας ... και να παλευουμε να κρατήσουμε ό,τι και όσα έχουμε ... μια γλυκιά καλησπέρα από μένα γεμάτη ηλιοχαμόγελα στην αγκαλιά σου !!
Αργά; Τι είναι το "αργά"; Κόνξες της πραγματικότητας ή ονειρικές ελλείψεις; Δεν ξέρω σίγουρα...Το μόνο που ξέρω είναι πως ποτέ δεν είναι αργά. Εγώ λέω να σπάσουμε τις αλυσίδες της φτιαχτής τους πραγματικότητας και να κάνουμε αυτό που θέλουμε! Προσφέρομαι να κατασκευάσω κέρινα φτερά Νατάσσα μου! Όποιος θέλει ακολουθεί! Κι αν φοβάστε ότι θα λιώσουν στην πορεία, έχω να πω πως κι αν στο τέλος τσακιστούμε, η διαδρομή είναι που μετράει!
Με γαργάλησες πάλι κι έχω αρχίσει να τινάζομαι!
Να έχεις ένα υπέροχο απόγευμα Νατάσσα μου! Πολλά φιλιά!
ΥΓ Αν δεις αυτό σχόλιο δύο φορές, είναι γιατί κάποιο κόλλημα έφαγε ο browser μου. Το άλλο δεν θα έχει "ΥΓ" κι αν θες σβήστο. Αυτό μου αρέσει καλύτερα!
Μετανιώνω για όσα δεν έκανα, κάπως έτσι πάει στο συγκεκριμένο κείμενο. Και όντως, είναι αλήθεια. Ότι διστάσαμε να κάνουμε ενώ το θέλαμε, είναι ότι άξιζε να ζήσουμε...
@Δέσποινα χαίρομαι που είσαι τόσο αισιόδοξη! Μα πες μου, ποτέ σου δεν ένιωσες πως...αυτό ήταν. τελείωσαν όλα... εγώ το 'χω νιώσει πολλές φορές. το αφήνω μέσα μου να με φάει και με τη λίγη ζωή που μου μένει προσπαθώ να σηκωθώ και να συνεχίσω. να συνεχίσω μέχρι το επόμενο πέσιμο... έχεις δίκιο πάντως! πρέπει ν ατα βλέπουμε πιο θετικά τα πράγματα!
Έφηβε μου, ναι! πολλές φορές είναι αργά... έχουμε χάσει το τρένο και μένουμε ακίνητοι στο σταθμό να το αποχαιρετούμε καθώς αυτό ξεμακραίνει... και συνήθως δάκρυα γεμίζουν τα μάτια μας εκείνη την ώρα...
Έσπερέ μου, που ήσουν εσύ; "Κόνξες της πραγματικότητας ή ονειρικές ελλείψεις;" που τα βρίσκεις πες μου... όχι πες μου, σε ρωτώ! Τι είναι τι "αργά"; Ο θάνατος του "νωρίς" και του "τώρα" θα έλεγα εγώ! Να ανέβω λίγο στα φτερά σου μήπως και φτάσω γρήγορα την επόμενη φορά; Ελπίζω να μη λιώσουν! Χαμόγελα θα τους χαρίσω να με κοιτούν ευτυχισμένη! Για να μη λιώσουν...
@Ανθή μου καλώς ήρθες! Άδραξε τη μέρα... Είναι σωστό να πορευόμαστε έχοντας αυτή τη σκέψη στο μυαλό μας! Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα! Μα μπορούμε να το θυμόμστε συνεχώς; έρχονται ώρες που άθελά μας το ξεχνάμε...
Και εγω παλια φοβομουν μην χασω της ευκαιριες της ζωης που θα μου ερθουν...Και ενιωθα φοβο, εναν κομπο και ενα αγχος να δω ποιες ειναι οι στιγμες που ενδεχεται να αγνοησω και να μην ζησω, οι ευκαιριες που ισως χασω και μετα το μετανοιωσω.
Πλεον πιστευω οτι το να ζεις εχει σημασια οχι αν θα κανεις κατι η δεν θα κανεις. Η ζωη ειναι μια ροη, συνεχομενη, αδιασπαστη, πληρης. Και εμεις θελουμε να την χωριζουμε σε στιγμες, κολλαμε πανω τους, θελουμε να τις ξαναζησουμε αν ηταν καλες και να τις αποφυγουμε αν μας πληγωσαν. Και ετσι βιαζουμε την ζωη μας να ειναι κατι που δεν ειναι ποτε δυνατον να γινει: ενα παζλ του οποιου ενωνουμε τα κομματια. Δεν μπορω πλεον να δω οποιοδηποτε κομματι της ζωης, της ζωης μου σαν ενα κομματι ξεχωριστο απο ολα τα αλλα για να χαιρομαι η να μετανοιωνω για αυτο. Οταν υπαρχει μια συνεχης ροη δεν υπαρχει στιγμη για την οποια θα μετανοιωσει που δεν εζησες καλη μου. Ολα κινουνται, ολα αλλαζουν, και μονο το μυαλο μας προσκολλαται σε στιγμες. Η ζωη ειναι συνεχης αλλαγη, συνεχης ανανεωση και νεες εμπειριες....
Πλεον δεν φοβαμαι μηπως δεν κανω κατι σωστα στην ζωη μου. Το μονο που θελω ειναι να εχω τα ματια του νου και της καρδιας μου ανοιχτα για να αντιλαμβανομαι συνεχως την ολη πορεια της ζωης, σαν ενα αδιαιρετο πραγμα, και οχι κομματιασμενο απο τα παθη, τις επιθυμιες και τις ελπιδες μου...
Να 'σαι καλα και καλως σε βρηκα! Θα τα λεμε συχνα! Πολυ ομορφο μπλογκ!
@Αλχημιστή μου καλή σου μέρα! Εμφανίστηκε το σχόλιο σου ! Να το! Απλά έχω επιλέξει να κάνω αναθεώρηση σχολίων και να μην εμφανίζονται αν δεν τα εγκρίνω πρώτα! Το να ζεις! Πράγματι αυτό έχει σημασία! Να ζεις την κάθε στιγμή που περνάς δυνατά, έντονα, με όλη σου την ενέργεια... Ακόμα κι αν είναι δύσκολη η στιγμή πρέπει να τη ζεις, να τη νιώθεις! Αυτή είναι η ζωή! Άλλοτε όμορφη κ άλλοτε δύσκολη! Όπως και να έχει όμως σίγουρα όλοι μας κάτι αφήσαμε πίσω , κάτι δεν κάναμε και το προσπεράσαμε. Και στο τέλος το μετανιώσαμε! Όλοι μας έχουμε μετανιώσει για κάτι κάποια στιγμή της ζωής μας! Ακόμη κι αν ήταν λάθος εμείς το κάναμε! Αυτή ήταν κ η αφορμή που έγραψα αυτό το μικρό κείμενο!
Έχεις διαβάσει το "Αν δεν υπήρχε αύριο" της Μαρίας Τζιρίτα; Αυτό ακριβώς βροντοφωνάζει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της "Carpe diem"!
Ξερεις Νατασσα φανταζομαι και εσυ θα εχεις νιωσει οτι το carpe diem για καποιο λογο εχει γινει το κλισε της εποχης. Ζησε της ζωη σου, ζησε την στιγμη και ολα αυτα. Δεν ειναι κουραστικο? Να το ακους απο ανθρωπους που δεν ξερουν τιποτα απο το να ζεις? Και να το λενε ετσι επειδη το ακουσαν η το διαβασαν καπου και το λενε. Ξερω πολλους τετοιους ανθρωπους δυστυχως. Το θεμα ειναι οχι μονο να αντιλαμβανομαστε μονο με το μυαλο καποια πραγματα αλλα με την ψυχη και την καρδια μας. Και ειναι δυσκολο αυτο και για αυτο πολλοι λενε carpe diem αλλα ζουν στο παρελθον η το μελλον τους.
Αλχημιστή μου, το οτι μπορεί να μη ξέρουμε τίποτα από τη ζωή δεν σημαίνει οτι δεν ξέρουμε και ποιο είναι το σωστό! Και όσο κουραστικό και να είναι , ΝΑΙ! Πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή, το κάθε λεπτό της ζωή μας! Τι να ξέρω κ γω; 23 χρονών κοπελα είμαι! έχω πολλά να δω κ να μάθω ακόμα... Πολλές φορές θυμώνω, απογοητεύομαι, πνιγομαι σε μια κουταλιά νερο και μέσα μου ξέρω οτι δεν κάνω το σωστό αλλά εγω εκεί... Αχ πάντα λάθη θα κάνουμε! Άνθρωποι δεν είμαστε;
Καλό σου βράδυ φίλε Αλχημιστή! Και να περνάς! Έχεις αποψη, την υποστηρίζεις και αυτό είναι πολύ σημαντικό!
Για αυτό το λόγο καλή μου δεν πρέπει να διώχνουμε τις ευκαιρίες που μας εμφανίζονται στη ζωή μας, γιατί αν όχι όλες, τις περισσότερες θα μετανιώσουμε που δεν τις κατακτήσαμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τις κάναμε δικές μας...
@Sweet truth
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις απόλυτο δίκιο!
Καλύτερα να μετανιώνουμε για κάτι που έχουμε κάνει παρά για κάτι που δεν κάναμε!
Φιλιά!
πάντα έτσι λένε... πως θα έρθουν τα καλύτερα ...
ΑπάντησηΔιαγραφήπως πρέπει να ζούμε το σήμερα για να προλάβουμε το άγνωστο αύριο ....
για να το λενε έτσι θα είναι
μα εγω λεω
πως πρέπει να παίρνουμε τα πράγματα όπως έρχονται
να μην γινόμαστε μοιρολάτρες
να γεμίζουμε τη ζωή μας χαμόγελα
να μη κάνουμε στους ανθρώπους ό,τι δεν θέλουμε να κάνουν αυτοί σε μας ...
και να παλευουμε να κρατήσουμε ό,τι και όσα έχουμε ...
μια γλυκιά καλησπέρα από μένα
γεμάτη ηλιοχαμόγελα στην αγκαλιά σου !!
Δεν θέλω να πικραίνεσαι
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να στεναχωριέσαι
Για ότι κακό σου έλαχε
Να λες βρε δε βαριέσαι…
Δυστηχως ειναι αργα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οσο περναει η ωρα...Τοσο πιο πολυ τα νευρα και ο πονος σε κυριευουν, ετσι?
Αργά; Τι είναι το "αργά"; Κόνξες της πραγματικότητας ή ονειρικές ελλείψεις; Δεν ξέρω σίγουρα...Το μόνο που ξέρω είναι πως ποτέ δεν είναι αργά. Εγώ λέω να σπάσουμε τις αλυσίδες της φτιαχτής τους πραγματικότητας και να κάνουμε αυτό που θέλουμε! Προσφέρομαι να κατασκευάσω κέρινα φτερά Νατάσσα μου! Όποιος θέλει ακολουθεί! Κι αν φοβάστε ότι θα λιώσουν στην πορεία, έχω να πω πως κι αν στο τέλος τσακιστούμε, η διαδρομή είναι που μετράει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε γαργάλησες πάλι κι έχω αρχίσει να τινάζομαι!
Να έχεις ένα υπέροχο απόγευμα Νατάσσα μου! Πολλά φιλιά!
ΥΓ Αν δεις αυτό σχόλιο δύο φορές, είναι γιατί κάποιο κόλλημα έφαγε ο browser μου. Το άλλο δεν θα έχει "ΥΓ" κι αν θες σβήστο. Αυτό μου αρέσει καλύτερα!
Με γειά και καλορίζικο Νατάσσα μου το νέο look!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετανιώνω για όσα δεν έκανα, κάπως έτσι πάει στο συγκεκριμένο κείμενο. Και όντως, είναι αλήθεια. Ότι διστάσαμε να κάνουμε ενώ το θέλαμε, είναι ότι άξιζε να ζήσουμε...
@Δέσποινα
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι που είσαι τόσο αισιόδοξη!
Μα πες μου, ποτέ σου δεν ένιωσες πως...αυτό ήταν. τελείωσαν όλα...
εγώ το 'χω νιώσει πολλές φορές. το αφήνω μέσα μου να με φάει και με τη λίγη ζωή που μου μένει προσπαθώ να σηκωθώ και να συνεχίσω.
να συνεχίσω μέχρι το επόμενο πέσιμο...
έχεις δίκιο πάντως! πρέπει ν ατα βλέπουμε πιο θετικά τα πράγματα!
Τα φιλιά μου και καλό σου βράδυ!
@ΝΙΚΙΤΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήείσαι πολύ γλυκός! σε ευχαριστώ που με νοιάζεσαι!
Καλό σου βράδυ!
Έφηβε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήναι! πολλές φορές είναι αργά...
έχουμε χάσει το τρένο και μένουμε ακίνητοι στο σταθμό να το αποχαιρετούμε καθώς αυτό ξεμακραίνει...
και συνήθως δάκρυα γεμίζουν τα μάτια μας εκείνη την ώρα...
Καλό βραδάκι!
Έσπερέ μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήπου ήσουν εσύ;
"Κόνξες της πραγματικότητας ή ονειρικές ελλείψεις;" που τα βρίσκεις πες μου...
όχι πες μου, σε ρωτώ!
Τι είναι τι "αργά";
Ο θάνατος του "νωρίς" και του "τώρα" θα έλεγα εγώ!
Να ανέβω λίγο στα φτερά σου μήπως και φτάσω γρήγορα την επόμενη φορά;
Ελπίζω να μη λιώσουν! Χαμόγελα θα τους χαρίσω να με κοιτούν ευτυχισμένη! Για να μη λιώσουν...
'Ομορφη Νύχτα να έχεις Έσπερε!
@ΑNASA μου
ΑπάντησηΔιαγραφήγλυκιά μου κοπέλα! τι κάνεις;
Ακριβώς αυτό! Μ'έναν πόνο φεύγω...
Αφήνω πίσω μια ζωή που δεν έζησα!
Τα φιλιά μου και καλό σου βράδυ!
υπέροχο Νατάσσα μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ δεν είναι αργά! Άδραξε τη μέρα(Carpe diem)!
ΑπάντησηΔιαγραφή@inmusiclost
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ πολύ καλέ μου φίλε! Να 'σαι καλά και να χεις μια όμορφη κυριακή!
Τα φιλιά μου!
@Ανθή μου καλώς ήρθες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆδραξε τη μέρα... Είναι σωστό να πορευόμαστε έχοντας αυτή τη σκέψη στο μυαλό μας! Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα! Μα μπορούμε να το θυμόμστε συνεχώς; έρχονται ώρες που άθελά μας το ξεχνάμε...
Φιλιά γλυκά καλή μου!
Γεια σου Νατασσα! Καλως σε βρηκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγω παλια φοβομουν μην χασω της ευκαιριες της ζωης που θα μου ερθουν...Και ενιωθα φοβο, εναν κομπο και ενα αγχος να δω ποιες ειναι οι στιγμες που ενδεχεται να αγνοησω και να μην ζησω, οι ευκαιριες που ισως χασω και μετα το μετανοιωσω.
Πλεον πιστευω οτι το να ζεις εχει σημασια οχι αν θα κανεις κατι η δεν θα κανεις. Η ζωη ειναι μια ροη, συνεχομενη, αδιασπαστη, πληρης. Και εμεις θελουμε να την χωριζουμε σε στιγμες, κολλαμε πανω τους, θελουμε να τις ξαναζησουμε αν ηταν καλες και να τις αποφυγουμε αν μας πληγωσαν. Και ετσι βιαζουμε την ζωη μας να ειναι κατι που δεν ειναι ποτε δυνατον να γινει: ενα παζλ του οποιου ενωνουμε τα κομματια. Δεν μπορω πλεον να δω οποιοδηποτε κομματι της ζωης, της ζωης μου σαν ενα κομματι ξεχωριστο απο ολα τα αλλα για να χαιρομαι η να μετανοιωνω για αυτο. Οταν υπαρχει μια συνεχης ροη δεν υπαρχει στιγμη για την οποια θα μετανοιωσει που δεν εζησες καλη μου. Ολα κινουνται, ολα αλλαζουν, και μονο το μυαλο μας προσκολλαται σε στιγμες. Η ζωη ειναι συνεχης αλλαγη, συνεχης ανανεωση και νεες εμπειριες....
Πλεον δεν φοβαμαι μηπως δεν κανω κατι σωστα στην ζωη μου. Το μονο που θελω ειναι να εχω τα ματια του νου και της καρδιας μου ανοιχτα για να αντιλαμβανομαι συνεχως την ολη πορεια της ζωης, σαν ενα αδιαιρετο πραγμα, και οχι κομματιασμενο απο τα παθη, τις επιθυμιες και τις ελπιδες μου...
Να 'σαι καλα και καλως σε βρηκα! Θα τα λεμε συχνα! Πολυ ομορφο μπλογκ!
Ουφ εκανα ενα τεραστιο σχολιο αλλα δεν εμφανιστηκε απο οτι βλεπω...Να παρει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελοσπαντων...Καλως σε βρηκα Νατασσα. Θα ξανασχολιασω συντομα το κειμενο σου γτ αυτη την στιγμη δεν εχω και πολυ κουραγιο.
Καλως σε βρηκα!
@Αλχημιστή μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή σου μέρα! Εμφανίστηκε το σχόλιο σου ! Να το!
Απλά έχω επιλέξει να κάνω αναθεώρηση σχολίων και να μην εμφανίζονται αν δεν τα εγκρίνω πρώτα!
Το να ζεις! Πράγματι αυτό έχει σημασία! Να ζεις την κάθε στιγμή που περνάς δυνατά, έντονα, με όλη σου την ενέργεια...
Ακόμα κι αν είναι δύσκολη η στιγμή πρέπει να τη ζεις, να τη νιώθεις!
Αυτή είναι η ζωή! Άλλοτε όμορφη κ άλλοτε δύσκολη!
Όπως και να έχει όμως σίγουρα όλοι μας κάτι αφήσαμε πίσω , κάτι δεν κάναμε και το προσπεράσαμε. Και στο τέλος το μετανιώσαμε! Όλοι μας έχουμε μετανιώσει για κάτι κάποια στιγμή της ζωής μας! Ακόμη κι αν ήταν λάθος εμείς το κάναμε! Αυτή ήταν κ η αφορμή που έγραψα αυτό το μικρό κείμενο!
Έχεις διαβάσει το "Αν δεν υπήρχε αύριο" της Μαρίας Τζιρίτα; Αυτό ακριβώς βροντοφωνάζει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της "Carpe diem"!
Να περνάς καλά!
Φιλιά!
Ξερεις Νατασσα φανταζομαι και εσυ θα εχεις νιωσει οτι το carpe diem για καποιο λογο εχει γινει το κλισε της εποχης. Ζησε της ζωη σου, ζησε την στιγμη και ολα αυτα. Δεν ειναι κουραστικο? Να το ακους απο ανθρωπους που δεν ξερουν τιποτα απο το να ζεις? Και να το λενε ετσι επειδη το ακουσαν η το διαβασαν καπου και το λενε. Ξερω πολλους τετοιους ανθρωπους δυστυχως. Το θεμα ειναι οχι μονο να αντιλαμβανομαστε μονο με το μυαλο καποια πραγματα αλλα με την ψυχη και την καρδια μας. Και ειναι δυσκολο αυτο και για αυτο πολλοι λενε carpe diem αλλα ζουν στο παρελθον η το μελλον τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εισαι παντα καλα!
Φιλια!
Αλχημιστή μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο οτι μπορεί να μη ξέρουμε τίποτα από τη ζωή δεν σημαίνει οτι δεν ξέρουμε και ποιο είναι το σωστό! Και όσο κουραστικό και να είναι , ΝΑΙ! Πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή, το κάθε λεπτό της ζωή μας!
Τι να ξέρω κ γω; 23 χρονών κοπελα είμαι! έχω πολλά να δω κ να μάθω ακόμα...
Πολλές φορές θυμώνω, απογοητεύομαι, πνιγομαι σε μια κουταλιά νερο και μέσα μου ξέρω οτι δεν κάνω το σωστό αλλά εγω εκεί...
Αχ πάντα λάθη θα κάνουμε!
Άνθρωποι δεν είμαστε;
Καλό σου βράδυ φίλε Αλχημιστή!
Και να περνάς! Έχεις αποψη, την υποστηρίζεις και αυτό είναι πολύ σημαντικό!