8 Ιανουαρίου 2010

Ας γνωρίσουμε την Κωνσταντίνα Λαψάτη!






Την Kωνσταντίνα -και μιλάω στον ενικό γιατί πλέον μπορώ να πω οτι είμαστε φίλες- την γνώρισα μέσω του facebook.


Διαβάζοντας το μυθιστόρημα της "Οι γεύσεις της Νέμεσης" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός, ένιωσα την ανάγκη να τη συγχαρώ για το δημιούργημα της.


Έτσι λοιπόν της έστειλα ένα μήνυμα για να της εκφράσω τον θαυμασμό μου. Πάντα μου άρεσαν τα ιστορικά μυθιστορήματα και το δικό της με έκανε να καταλάβω ακόμα περισσότερο την αγάπη που έχω γι'αυτά καθώς και την αγάπη που έχω για την ιστορία.



Η Κωνσταντίνα λοιπόν απάντησε στο μήνυμα μου, με ευχαρίστησε για τα καλά μου λόγια και αυτό που μου κίνησε το ενδιαφέρον ήταν πως ήθελε να της πω τη γνώμη μου και τις εντυπώσεις μου για διάφορα σημεία του βιβλίου της. Θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό για έναν συγγραφέα να θέλει να μάθει τι ακριβώς αισθάνονται και σκέφτονται οι αναγνώστες διαβάζοντας το βιβλίο του. Για την ίδια, η ανταλλαγή ιδεών με τον αναγνώστη είναι αυτό που την βοηθάει να συνεχίσει το έργο της, που της δίνει κουράγιο να συνεχίσει να γράφει.


Βγήκαμε παρέα, με καλοδέχτηκε σπίτι της και μιλήσαμε για πάρα πολλά πράγματα. Η Κωνσταντίνα είναι ο τύπος ανθρώπου που αποκαλώ "η χαρά της ζωής". Είναι πολύ γλυκιά, έξυπνη, με απίστευτο χιούμορ και πάντα χαμογελαστή! Όσον αφορά τη δουλειά της είναι εργατική και απίστευτα τελειομανής.


Πήρα λοιπόν την πρωτοβουλία να της κάνω μερικές ερωτήσεις, ένα είδος συνέντευξης, προκειμένου να γνωρίσετε και εσείς αυτή τη νέα συγγραφέα.

Ας δούμε τι έχει να μας πει...





ΜΙΛΗΣΕ ΜΟΥ ΛΙΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΥ. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΟΚΗ ΤΟΥ;


Το βιβλίο είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα στο οποίο περιγράφω γεγονότα που συνέβησαν κατά το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου και αφορούν στο πρώτο μέρος την κατάλυση της δημοκρατίας της πόλεως των αρχαίων Αθηνών από τους Τριάκοντα τυράννους και στο δεύτερο μέρος την εκστρατεία στην Μικρά Ασία εναντίον των Περσών που ξεκίνησε ο Αγησίλαος, ένας από τους δύο βασιλείς της Σπάρτης. Βέβαια, δεν γινόταν να λείπει το ειδύλλιο. Η Ζηναϊς, ο άνδρας από το παρελθόν της που αφοσιωμένος καθώς ήταν στην πατρίδα του δεν είχε το δικαίωμα να αγαπήσει και να αγαπηθεί, ο Αθηναίος στρατηγός που ενδιαφερόταν για εκείνη και θα έκανε τα πάντα για την αγάπη της, είναι τα τρία βασικά πρόσωπα του βιβλίου, όπου οι ιστορίες τους μπλέκονται - όπως και οι ζωές τους - και οι οριστικές αποφάσεις που παίρνονται είναι πλέον καθοριστικές για αυτές.





ΟΙ ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΜΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ ΒΙΒΛΙΟ & ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΟΣ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ;


Οι λόγοι ήταν τρεις: Αφενός η μεγάλη μου αγάπη για το παρελθόν και την αρχαιολογία, αφετέρου το πάθος που έχω να μοιράζομαι την όποια ιστορική γνώση κατέχω με το αναγνωστικό κοινό και εκ τρίτου το γεγονός πως θέλω να παίρνω μαζί μου και να ταξιδεύω το κοινό εκεί που θέλω με τρόπο τέτοιο ώστε να το καταφέρνω με επιτυχία.




ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΥ Η ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΑΝΔΡΕΣ, ΤΟΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΘΗΝΑΙΟ. ΕΣΥ, ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΔΙΑΛΕΓΕΣ;


Θα διάλεγα εκείνον που ποτέ δεν είχε καταλάβει τί ήταν η αγάπη, γιατί όταν θα καταλάβαινε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει ένας άνθρωπος δίπλα μας στα δύσκολα και στα εύκολα, θα αγαπούσε πλέον με την ψυχή του ολόκληρη. Η απάντηση λοιπόν στην ερώτησή σου, βρίσκεται στο τέλος του βιβλίου, όπου η Ζηναϊς έχει ήδη κάνει την δική της επιλογή όπου, έστω και μετά από όλα όσα πέρασε, ακολούθησε την καρδιά της και δεν βγήκε χαμένη. Ούτε εκείνη, ούτε ο άνδρας της ζωής της.





ΠΟΣΟ ΜΟΙΑΖΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΟΥ ΗΡΩΙΔΑ ΤΗΝ ΖΗΝΑΪΣ;


Θα έλεγα πως δεν μοιάζω καθόλου. Εκείνος που με αντιπροσωπεύει, είναι ο Λίβυς. Πλάθοντας την εικόνα του, δημιουργώντας τον χαρακτήρα του, ένιωσα πως πολλά στοιχεία του δικού μου, τα είχα περάσει σε εκείνον. Το ήθελα;Δεν το ήθελα;Δεν μπορώ να απαντήσω, γιατί όταν η έμπνευση σου χτυπάει την πόρτα, εσύ δεν έχεις παρά να της ανοίξεις. Αυτό έκανα και πολλά από τα χαρακτηριστικά μου, έγιναν δικά του.





ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΥ, ΜΟΥ ΔΟΘΗΚΕ Η ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΩΣ ΘΕΩΡΕΙΣ ΠΩΣ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΥ. ΠΩΣ Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΦΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ, ΑΡΓΑ Ή ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΣΟΥ ΖΩΗ;


Δεν απορρίπτω τον παράγοντα τύχη, φυσικά και υπάρχουν τα παιγνίδια της μοίρας τα οποία μας ολοκληρώνουν σαν ανθρώπους και θέλω να πιστεύω πως μας κάνουν καλύτερους. Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον λοιπόν, όμως οι επιλογές που κάνουμε είναι αυτές που αργότερα θα χτίσουν το μέλλον μας. Εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε αυτό το μέλλον με τις αποφάσεις μας και θεωρώ ανόητο για κάτι που μας βρήκε και το οποίο προήλθε από κάποια παρελθοντική κακή εκτίμηση, να αποδίδεται στην μοίρα μας και όχι σε εμάς τους ίδιους.





ΠΟΙΑ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΟΥ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΕΨΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ;


Η σκηνή που πραγματικά λατρεύω, είναι η περίφημη ερωτική σκηνή, την οποία δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να γράψω, καθώς την τελείωσα σε λίγες μόνο ώρες, βραδυνές, και μάλιστα με καμία διόρθωση εκ μέρους μου. Απλά μου βγήκε τόσο έντονο το συναίσθημα που το ίδιο βράδυ, την είδα και στον ύπνο μου ;) Από την άλλη, δεν υπήρξε καμία σκηνή που να με δυσκόλεψε. Φάνηκα πραγματικά τυχερή, γιατί όταν καθόμουν μπροστά από τον υπολογιστή για να γράψω, τα δάχτυλά μου έπιαναν φωτιά και δεν αντιμετώπισα καμία καθυστέρηση λόγω έλλειψης έμπνευσης. Ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό, μα ευτυχώς, συνέβη και δεν βρέθηκα ποτέ μπροστά σε μία δύσκολη σκηνή, όπου δεν ήξερα τί να γράψω. Όλα, κύλησαν έτσι ακριβώς όπως τα ήθελα.





ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΥ;


Το καλύτερο σχόλιο που δέχτηκα προέρχεται από την εκδότριά μου κ. Ελένη Κεκροπούλου, η οποία στην πρώτη κιόλας συνάντηση που είχαμε, μου είπε πως ο τρόπος γραφής μου δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο γραφής Ελλήνων συγγραφέων που γράφουν ιστορικό μυθιστόρημα, καθώς έχω ένα μοναδικό τρόπο να μεταφέρω πιστά τις συνθήκες διαβίωσης, περιγράφοντας με γλαφυρότητα και πάντα πιστά τον τρόπο ζωής, προσπαθώντας να πάρω τον αναγνώστη και να τον ταξιδεύσω κατευθείαν στην καρδιά του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Ήταν ένα σχόλιο που ξεχώρισα, ακριβώς επειδή αυτό ακριβώς επιζητώ να κάνω και χαίρομαι που το κατάφερα.



ΠΩΣ ΕΦΤΑΣΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ;
Έχοντας πίστη και εμπιστοσύνη στο ταλέντο μου. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει κάτι άλλο για να με ωθήσει σε μια τέτοια απόφαση, παρά μόνο αυτά τα δύο.






ΠΟΤΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΣ ΠΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ; ΕΓΡΑΦΕΣ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ;


Δεν υπήρξε ποτέ κάποια τέτοια απόφαση. Ήταν κάτι αυτονόητο για μένα, να έχω πάντα ένα στυλό και ένα μάτσο χαρτιά μαζί μου και να γράφω οπουδήποτε κι αν βρισκόμουν. Μάλιστα, πριν από 20 χρόνια περίπου έγραψα την πρώτη μου ιστορία, από την οποία δεν έχει απομείνει πλέον τίποτα, μόνο μία ανάμνηση από εκείνη.




ΤΙ ΣΕ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΣΤΟ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ ΣΟΥ;


Ένα τραγούδι, ένας στίχος, ακόμη και η βροχή κάποιο μοναχικό απόγευμα, μπορούν να μου δώσουν πολλές εικόνες για να γράψω. Και πάντα με επιτυχία, ό,τι έχω γράψει δηλαδή με την συντροφιά ενός τραγουδιού που απλά με έκανε να αισθανθώ κάπως την συγκεκριμένη στιγμή που το άκουγα, δεν χρειάστηκε καμία απολύτως διόρθωση, γιατί βγήκε κατευθείαν από μέσα μου.





Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ ΑΜΟΣ ΑΛΚΟΤ ΕΙΧΕ ΠΕΙ :ΑΡΙΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΜΕ ΛΑΧΤΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΚΕΡΔΟΣ. ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΣΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ;


Αν είναι πραγματικοί εραστές της ιστορίας, τότε κερδίζουν ένα υπέροχο ταξίδι στο παρελθόν, χαρισμένο από εμένα ώστε κατά την διάρκεια αυτού του ταξιδιού να αποκομίσουν ακόμη περισσότερες γνώσεις πάνω σε πράγματα που δεν ήξεραν.






ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟ ΕΜΦΥΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ Ή ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΝΑ ΣΥΓΓΡΑΨΕΙ;


Αν δεν υπάρχει ταλέντο, δεν μπορεί να δημιουργηθεί τίποτα.








ΠΟΙΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΤΙΘΑΣΕΥΣΕΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ; Η ΓΛΩΣΣΑ, Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ Ή Η ΜΝΗΜΗ;


Η φαντασία. Να σκεφτείς πως ήθελα να γράψω κι άλλα ακόμη στο βιβλίο, είχα βρει καινούργια πρόσωπα, είχα γράψει καινούργιες σκηνές, υπήρχαν άλλα 15 χρόνια τουλάχιστον πολεμικών συγκρούσεων που ήθελα να περιγράψω, μα ήξερα από πριν κιόλας πως ακόμη κι αν έβγαινε σε συνέχεια το βιβλίο, δηλαδή τόμος πρώτος και τόμος δεύτερος, δεν θα είχε την κατάληξη αυτή που είχε τελικά. Και αυτό ήταν κάτι που με είχε στενοχωρήσει, γιατί δεν ήθελα να δώσω ένα άσχημο τέλος στο βιβλίο. Έτσι, τιθάσευσα με αρκετή δυσκολία την φαντασία μου και αποφάσισα να το τελειώσω έτσι όπως το ξέρεις.








ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΣΗΜΑΔΙΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ;ΠΟΣΟ ΣΕ ΕΧΟΥΝ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΓΡΑΦΗΣ ΣΟΥ;


Αν και προτιμώ να διαβάζω ιστορικές μελέτες, υπάρχει ένας συγγραφέας ο οποίος θαυμάζω και είναι ο μοναδικός τα βιβλία του οποίου είναι τα περισσότερα που έχω διαβάσει. Μιλάω για τον Wilbur Smith και οφείλω να ομολογήσω πως ο τρόπος γραφής του με έχει επηρεάσει στην αρτιότητα περιγραφής των διαφόρων κοινωνικών συνθηκών που αντικατοπτρίζονται με τέλειο τρόπο στα βιβλία του.






Η ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΤΕΧΝΗ;ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ;


Δεν θα έλεγα απαραίτητος, προαιρετικός ναι. Ήταν φορές που έγραφα σκηνές από το βιβλίο και το σπίτι μου ήταν γεμάτο κόσμο, μα αυτό δεν με ενοχλούσε καθόλου, το αντίθετο μάλιστα, ένιωθα να με κατακλύζει μια αστείρευτη ενεργητικότητα η οποία έπαιρνε την μορφή λέξεων, προτάσεων, σκηνών, ακόμη και ολόκληρων σελίδων. Αυτό όμως, δεν αναιρεί και τις στιγμές εκείνες που σε κάποιες φορτισμένες συναισθηματικά σκηνές, είχα την ανάγκη να είμαι μόνη μου, να γίνω ένα με τα πρόσωπα που περιέγραφα, να κλάψω μαζί τους, να πονέσω, να νιώσω την οδύνη τους και να την νιώσω βαθιά μέσα μου να με θλίβει, να με ισοπεδώνει, να με καταστρέφει και να με αναγεννάει πάλι, όταν τα πράγματα έδειχναν να πηγαίνουν προς το καλύτερο.




ΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ;ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΜΕ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ Ή Η ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΕΝΑ ΧΟΜΠΙ;


Για εμένα, δεν είναι χόμπι, είναι λατρεία. Δεν μπορώ καν να με φανταστώ να μην γράφω, ακόμη και στην εργασία μου όταν πήγαινα, πήγαινα πάντα εφοδιασμένη και έγραφα αδιαφορώντας ακόμη κι αν με έπιαναν και με απέλυαν! Η συγγραφική τέχνη ήταν και είναι η μεγάλη μου αγάπη. Όσον αφορά αν μπορεί κάποιος να ζήσει με τα έσοδα που του προσφέρουν τα βιβλία, δεν μπορώ να σου απαντήσω, γιατί είμαι νέα στον χώρο. Είναι λοιπόν μια ερώτηση που θα χαρώ να σου απαντήσω όταν θα έχω προσφέρει στο κοινό ακόμη περισσότερα ''ταξίδια'' στο παρελθόν και θα γνωρίζω πλέον με βεβαιότητα αν πράγματι μπορώ να ζήσω με τα έσοδα αυτά.


Αυτά είναι όσα μοιράστηκε μαζί μου η Κωνσταντίνα Λαψάτη.

Θα ήθελα λοιπόν να την ευχαριστήσω για τον χρόνο που μου αφιέρωσε καθώς επίσης για όλα εκείνα που μου έχει προσφέρει τους λίγους μήνες που γνωριζόμαστε

-συμβουλές

-κουράγιο

-δύναμη

-ελπίδα

και πίστη για να κάνω και εγώ το όνειρο μου πραγματικότητα. Για να μπορέσω και εγώ κάποτε να κρατήσω περήφανη το δημιούργημα μου στα χέρια μου.



Κωνσταντίνα μου να ξέρεις πως αν τελικά τα καταφέρω - και θα κάνω τα πάντα γι'αυτό- το βιβλίο μου θα είναι αφιερωμένο σε εσένα!



ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΒΗΜΑ!