Κόκκινο Κοράλλι - Ρένα Ρώσση-Ζαϊρη

Πέρυσι είχα διαβάσει το «Αγαπώ θα πει χάνομαι». Φέτος έρχεται το νέο βιβλίο της Ρένας Ρώσση -Ζαϊρη για να συμπληρώσει και να ολοκληρώσει εκείνη την αγαπημένη ιστορία που μας κράτησε συντροφιά με τον πιο όμορφο τρόπο αφού μιλούσε για ένα από τα σημαντικότερα θέματα στη ζωή των ανθρώπων, την αγάπη. Για άλλη μια φορά η συγγραφές διαλέγει ένα σημαντικό θέμα για να ξεδιπλώσει την ιστορία της. Ποιο είναι αυτό; Η αλήθεια.

Στον πρόλογο της έχει την εξής αφιέρωση:

Σε όσους αναζητούν το πραγματικό νόημα της αλήθειας…

Γύρω από την αλήθεια, μα και τον χειρότερο εχθρό της –το ψέμα- ξετυλίγεται μια ιστορία γεμάτη έντονα συναισθήματα, δράση και ανατροπές. Η συγγραφέας παλεύει μέσω του έργο της να φανερώσει την αξία που έχει η αλήθεια στη ζωή των ανθρώπων. Και ναι, η αλήθεια είναι δύσκολο πράγμα. Η αλήθεια πολλές φορές μας πονάει και γι’αυτό προτιμάμε να την κρύβουμε. Μα αυτό το κρυφτό είναι που μας πληγώνει ακόμη περισσότερο. Το να κρυβόμαστε πίσω από ψέματα, το να κρύβουν σε εμάς τους ίδιους την αλήθεια, δεν μπορεί παρά να μας κομματιάσει την ώρα που θα έρθει η στιγμή της αποκάλυψης.

Όσοι έχετε διαβάσει το «Αγαπώ θα πει χάνομαι» θα γνωρίζετε ήδη τον Δημήτρη. Θα γνωρίζετε επίσης και την Ευτυχία, την γυναίκα που αγάπησε, μα που ένα τροχαίο δυστύχημα την πήρε από κοντά του. Εδώ είναι οι ανατροπές, εδώ είναι η συμπλήρωση κάποιων στοιχείων για τη ζωή αυτής της γυναίκας, εδώ και η ολοκλήρωσή της ιστορίας. Αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι οι κύριοι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος. Μακάρι να μπορούσα να σας πω πράγματα που αφορούν στην πλοκή της ιστορίας, μα όπως είπα νωρίτερα πρόκειται για μεγάλες ανατροπές. Δε θα το κάνω λοιπόν, αφού έτσι θα σας έκλεβα τη μαγεία να ανακαλύψετε οι ίδιοι τις τρομερές αποκαλύψεις. Μαζί με αυτούς η Μελίνα και ο Οδυσσέας. Όλοι μαζί χάνονται σε ένα λαβύρινθο γεμάτο ψέματα, μα όλοι ψάχνουν να βρουν μιαν άκρη, να γνωρίσουν τον εαυτό τους, να γνωρίσουν την αλήθεια…

Ποτέ μου δεν έχω διαβάσει σε ένα βιβλίο τόσες πολλές αλήθειες για τη ζωή. Κάποια στιγμή ξέχασα πως διάβαζα μυθιστόρημα. Η συγγραφέας καταφέρνει με ένα μαγικό τρόπο να περάσει στον αναγνώστη την προσωπική ψυχοσύνθεση του κάθε ήρωα και να φέρει στο φως αλήθειες που μπορεί να νιώθει και να βιώνει ο καθένας από εμάς σε διάφορες στιγμές της ζωής του. Νομίζω πως είναι το μόνο βιβλίο που διαβάζοντας το κατάφερα να ταυτιστώ με όλους τους ήρωες του. Γιατί ο καθένας από αυτούς μιλούσε μέσα από την ψυχή του, έλεγε την αλήθεια του, εκείνη την αλήθεια που έχουμε καλά κρυμμένη μέσα μας και φοβόμαστε να πούμε στον άλλο μήπως και μας  αποπάρει, μήπως και μας παρεξηγήσει. Φαντάζομαι η κα Ζαϊρη σαν παιδαγωγός ξέρει καλά να διαβάζει την ψυχή ενός παιδιού, να μαντεύει τις σκέψεις του. Κι όλη αυτή η γνώση αποτυπώνεται στις σελίδες του νέου της μυθιστορήματος.

Όπως πολύ καλά αποτυπώνεται κι η αγάπη της για τον Νίκο Καζαντζάκη. Ο τίτλος και πάλι εμπνευσμένος από το έργο του «Αναφορά στον Γκρέκο», φράσεις δικές του σκορπισμένες να συμπληρώνουν το έργο και να του δίνουν δύναμη.

-Η μόνη αλήθεια της ζωής μας είναι πως δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια.

-Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω. (Ασκητική)

Και μαζί με όλα αυτά το ερώτημα : Υπάρχει άραγε αγάπη χωρίς την αλήθεια;

Νομίζω πως αξίζει να διαβάζουμε τέτοια μυθιστορήματα. Έχω ένα φιλο που κατηγορεί το είδος: «Καλά μου λέει, τι τα διαβάζεις τα μυθιστορήματα; Όλα ψεύτικα είναι εκεί μέσα. Απλώς περιγράφουν πως θα ήθελε κάποιος να είναι ο κόσμος κι όχι πως είναι. Τι κερδίζεις;»

Θα του δώσω αυτό το μυθιστόρημα κι ελπίζω να καταλάβει πως τίποτα δεν είναι ψεύτικο, πως όλα είναι βγαλμένα από τη ζωή και πως μέσα από αυτές τις λίγες σελίδες ο συγγραφέας έχει τη δύναμη να χαρίσει τις μεγαλύτερες αλήθειες στους αναγνώστες του, αλήθειες που σίγουρα στις εγκυκλοπαίδειες δε μπορείς να βρεις…

Κα Ζαϊρη σας Ευχαριστώ!

Νομίζω πως έγινα καλύτερος άνθρωπος!

 

 

 

Απόσπασμα του βιβλίου.