8 Μαρτίου 2010

Οι εραστές της Σιένα - Αν Φόρτιε



Η Anne Fortier και οι εκδόσεις Ψυχογιός παρουσιάζουν το μυθιστόρημα « Οι Εραστές της Σιένα». Όπως μαρτυρά και ο τίτλος του, πρόκειται για ένα ερωτικό μυθιστόρημα η πλοκή του οποίου διαδραματίζεται στην ομώνυμη ιταλική πόλη.

Η Τζούλι, κεντρική ηρωίδα του μυθιστορήματος, μετά το θάνατο της αγαπημένης της θείας – η οποία την μεγάλωσε μαζί με τη δίδυμη αδερφή της Τζάνις επειδή έμειναν ορφανές- ανακαλύπτει πως το πραγματικό της όνομα είναι Ιουλιέτα Τολομέι και ταξιδεύει στη Σιένα αποφασισμένη να μάθει την αλήθεια για την καταγωγή της οικογένειας της. Στην τραπεζική θυρίδα της μητέρας της θα βρει ένα κουτί με το ημερολόγιο ενός Ιταλού ζωγράφου από την εποχή του 1340, ένα παλιό αντίτυπο του σαιξπηρικού έργου Ρωμαίος και Ιουλιέτα κι ένα σωρό παραλλαγές του θρυλικού έργου των αιώνιων εραστών της λογοτεχνίας. Όλα αυτά θα την οδηγήσουν στην εύρεση ενός μεγάλου θησαυρού που δεν είναι άλλος από τον αληθινό τάφο των δύο αγαπημένων. Και ενώ ξεκινάει η περιπέτεια της αναζήτησης αυτού του θησαυρού αντιλαμβάνεται πως μια κατάρα που προέρχεται από εκείνα τα χρόνια συνεχίζει να ισχύει μέχρι σήμερα κάνοντας την τον επόμενο στόχο. Ο μόνος που μπορεί να την βοηθήσει είναι ο Ρωμαίος… αλλά που είναι;

Ένας μυστηριώδης άντρας ονόματι Αλεσάντρο Σαντίνι και μια ηλικιωμένη γυναίκα, η Εύα-Μαρία Σαλιμπένι, εμφανίζονται στη ζωή της συμβάλλοντας χαρακτηριστικά στην εξέλιξη της πλοκής του μυθιστορήματος. Και οι δυο τους έχουν μυστικά που σχετίζονται άμεσα με την Τζούλι.

Γρήγορο, έξυπνο, ρομαντικό, γεμάτο σασπένς και περιπέτεια. Αυτό είναι το νέο μυθιστόρημα της Anne Fortier. Μια ιστορία που με μαγικό τρόπο συνδέει το παρόν με το παρελθόν αφού γίνεται μια παράλληλη αφήγηση του σήμερα και των χρόνων του 1340 παραθέτοντας τόσο την προσπάθεια της Τζούλι να ανακαλύψει όλη την αλήθεια αλλά και τα πραγματικά γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή της Ιουλιέτα Τολομέι, του Ρωμαίο Μαρεσκότι και του κομαντάτε Σαλιμπένι (ο οποίος υπήρξε το μοιραίο εμπόδιο στον έρωτα των δυο νέων).

Δε θα σας αποκαλύψω τα όσα ανακαλύπτει η ηρωίδα αφού έτσι θα χαθεί η όλη μαγεία που πλαισιώνει την ιστορία. Αξίζει να το διαβάσετε και να το ανακαλύψετε μόνοι σας.

Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να παραθέσω ένα μικρό τμήμα ενός διαλόγου που έχουν οι δύο κεντρικοί ήρωες ανάμεσα τους. Δεν είναι που μου αρέσει από αισθητικής άποψης όσο από πλευράς νοήματος. Ούτε ο συγκεκριμένος διάλογος έχει να κάνει άμεσα με την εξέλιξη της ιστορίας. Είναι περισσότερο γενικού περιεχομένου. Μου αρέσει γιατί μέσα σε αυτές τις λίγες γραμμές ίσως να κρύβεται μια αλήθεια που πολλοί αρνούνται να δουν ή που τη βλέπουν αλλά δεν κάνουν τίποτα γι’αυτό. Σκεφτείτε απλώς να ακούτε αυτά τα λόγια σαν κάποιοι να διαλογίζονται μπροστά σας…

Ο νεαρός άντρας απευθύνεται στην κεντρική ηρωίδα. Η ηρωίδα αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο.

“ -«Ξέρεις, κάποτε ήμουν σαν εσένα», είπε, καθώς προχωρούσαμε μαζί στα σκοτεινά. «Πίστευα πως έπρεπε να παλέψει κανείς για την ειρήνη, και πως ανάμεσα σ’εμένα και σ’έναν τέλειο κόσμο υπήρχε πάντα η θυσία. Αλλά τώρα ξέρω καλύτερα». Μου έριξε μια λοξή ματιά. «Άσε τον κόσμο στην ησυχία του».


Πολλές φορές με την παρέα μου κάνουμε συζητήσεις για διάφορα θέματα και ξέρετε τι μου λένε;
-Καλά ρε Νατάσσα που ζεις;
Που ζω ρε παιδιά; Που ζω; Εδώ ζω! Μαζί σας. Απλά θέλω να είμαι διαφορετική. Όχι για να το παίξω κάποια αλλά γιατί έτσι θέλω να είμαι. Έτσι είμαι! Εγώ θα αγωνίζομαι πάντα για ένα καλύτερο αύριο, για έναν καλύτερο κόσμο. Και όλοι νομίζω πως αξίζει να αγωνιζόμαστε. Με οποιονδήποτε τρόπο. Δε κοιτάτε που πάμε; Δε κοιτάτε που οδεύουμε; Προς την καταστροφή. Γι’αυτό συμβαίνουν όλα αυτά γύρω μας… γιατί μένουμε αμέτοχοι και δεν κάνουμε τίποτα προκειμένου να δούμε κάτι καλύτερο τα επόμενα χρόνια…
Έτσι θέλετε να ζούμε;

Αυτές οι σκέψεις δεν έχουν φυσικά καμία σχέση με το βιβλίο. Απλώς ο συγκεκριμένος διάλογος με παρακίνησε να πω δυο λόγια για αυτό το ζήτημα που κατά τη γνώμη μου είναι πολύ σημαντικό.

Όσον αφορά το βιβλίο, μια ακόμα πληροφορία θέλει το μυθιστόρημα να γίνεται ταινία. Τα δικαιώματα έχει πάρει η Universal και η προβολή της αναμένεται το 2011.

Απόσπασμα του βιβλίου θα βρείτε εδώ

Εγώ πάντως προσπαθώ να είμαι με την άλλη μεριά. Να μην τα παρατάω. Να γίνομαι καλύτερη και μαζί με εμένα και οι γύρω μου.
Πόσες φορές έχουμε βρεθεί μπροστά σε αυτό το δίλημμα; Συνέχεια; Ποτέ; Εγώ πάντως πολλές φορές. Πρέπει ή όχι να προσπαθούμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο; Αξίζει ή είναι μάταιος κόσμος; Υπάρχουν στιγμές που η συμπεριφορά των γύρω μου με κάνει να ασπάζομαι την άποψή του. Να πάψω δηλαδή να αγωνίζομαι να κάνω τους ανθρώπους καλύτερους-όχι ότι εγώ είμαι η τέλεια- αλλά τέλος πάντων να προσπαθεί ο ένας για τον άλλο. Έχουμε φτάσει να ζούμε σε μια κοινωνία που ο καθένας ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του. Δεν το βλέπετε;

-«Να μην προσπαθούμε να τον κάνουμε καλύτερο;»

-«Μην αναγκάζεις τους ανθρώπους να γίνουν τέλειοι. Θα πεθάνεις προσπαθώντας». “

16 σχόλια:

  1. Ωραιο μοιαζει το βιβλιο..
    Και ο διαλογος πολυ ωραιος...

    Πραγματικα βρε Νατασσα ποσες φορε εχω βρεθει κ γω στο διλημμα... Δεν ξερω τι ειναι σωστο.. Αλλα δε θελω να συμβιβαστω! Θελω να συμβαλλω στην αλλαγη του κοσμου αλλα δε θελω να χασω τον εαυτο μου.. Θελει πολυ κουβεντα ο προβληματισμος σου και χαιρομαι που και αλλα νεα παιδια εχουν ιδιες αντιληωψεις...
    τα φιλια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακριβώς αυτό!
    Όχι συμβιβασμός! Αυτό μας έχει φάει!
    Μακάρι όλοι σιγά σιγά να καταλάβουνε οτι πρέπει κάτι να κάνουμε για να σταματήσουμε να ζούμε έτσι!

    Τα φιλιά μου γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ.ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΘΑ ΞΕΡΕΙΣ.
    ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μμμμμμμ...ενδιαφέρον φαίνεται το βιβλίο...μου αρέσουν οι παράλληλες αφηγήσεις.

    Όοσν αφορά το θέμα της βελτίωσης του κόσμου, κατά την γνώμη μου η άνθρωποι σήμερα κατά κάποιον τρόπο έχουν βολευτεί...ή μάλλον βολεύονται με αυτά που τους έχουν μάθει ότι είνια αξίες στην ζωή. Για παράδειγμα, δεν ξέρω τι μπορεί να περιμένει κανείς από ανθρώπους που έχουν διδαχθε'ι ότι η υπέρτατη μορφή μάθησης και διαμόρφωσης του "εγώ" είναι η τηλεόραση.

    Από την άλλη, ως ενάντιος της οργανομένης θρησκείας κι επειδή ασπάζομαι την θέση του Nietzsche για τον υπεράνθρωπο, που φτάνει σε ένα είδος θέωσης με βάση τις δυνάμεις του και την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον του, τσαντίζομαι αφάνταστα με τους ανθρώπους που ενώ μπορούν να κάνουν κάτι διαφορετικό, το κάτι παραπάνω, και το ξέρουν, δεν κάνουν τίποτα. Εξ αιτίας όλων αυτών κι εκείνων που συντηρούν ένα κλίμα διατήρησης τέτοιων νοοτροπιών, έχει φτάσει ο κόσμος εκεί που είναι σήμερα.

    Μακάρι να είχα μια πνευματική ντουντούκα, να φώναζα μεσα στα κεφάλια τους, μπας και ξύπναγαν επιτέλους!

    Το έκανα κι απόψε το μανιφέστο μου!

    Την καλησπέρα μου Νατάσσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτο εννοειτε οτι θα το διαβασω...!!!!
    Αλλα Νατασσα μου...Περιμενω και το δικο σου...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @skroutzako
    είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον !
    διάβασέ το κι εσύ να μου πεις τις εντυπώσεις σου!

    Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα κ σε 'σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Έσπερε
    θα πρέπει όλοι μαζί να οργανώσουμε ένα μανιφέστο και να αρχίσουμε να φωνάζουμε!
    Όχι οτι έχω κάτι με τα παιδιά αλλά βαρέθηκα να ακούω "Ω Σουλτάν" "Φιλάκια ρουφτηκα" και "Σκίστε"!
    και χωρίς να θέλω τα έχω μάθει απ'έξω! Έλεος δηλαδή!

    Καλό βράδυ κ εύχομαι σύντομα να ξυπνήσουμε όλοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Έφηβε μου
    να το διαβάσεις ναι και να μου στείλεις τις εντυπώσεις σου!
    Όσο για το δικό μου όταν με το καλό θα έχει τελείωσει (ελπίζω να μη πέρει εκατό χρόνια) θα χαρώ πολύ να το διαβάσεις!

    Καλό σου βράδυ και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όπως λέει και η Μαρία Λαμπαδαρίδου-Πόθου,στο τελευταίο μυθιστόρημά της: "Υγρό φεγγαρόφωτο", το ν'αγωνίζεται κάποιος για τους συνανθρώπους του, ακόμα με θυσία της ζωής του, είναι επιβεβαίωση της ελευθερίας του... η επιλογή δική του...

    Το βιβλίο που προτείνεις έχει ενδιαφέρουσα πλοκή, σκέφτομαι να το διαβάσω στο άμεσο μέλλον...

    Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @argy57
    συμφωνώ απόλυτα με αυτή την άποψη!
    τι θα ήταν η ζωή αν δεν υπήρχαν οι γύρω μας; αν δεν ήταν ο ένας εξαρτημένος από τον άλλο;
    κι αφού έτσι είναι η ζωή - μια συναλλαγή ανθρώπινων σχέσεων - ε τότε θα πρέπει να διέπεται από αγάπη, σεβασμό, αξιοπρέπεια και ποιότητα!

    Καλημέρα και σε 'σένα και πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος10/3/10 11:15 μ.μ.

    ενδιαφέρον Νατάσσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @inmusiclost
    είναι φοβερό! αξίζει να το διαβάσεις! Πίστεψε με!
    αν φυσικά ανταποκρίνεται στο είδος βιβλίων που προτιμάς!

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος14/5/10 3:59 μ.μ.

    Αν εξαιρεσεις καποιους διαλογους που ακουγονται πολυ ρυχοί γενικα είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δε θυμάμαι να διάβασα κάτι που να μου φάνηκε ρηχό. Βέβαια αυτό είναι και από τι σκοπιά βλέπει ο καθένας μας! Μάλιστα μου άρεσε που πολλές φορές η συγγραφές χρησιμοποιούσε και χιούμορ για την περιγραφή ορισμένων σκηνών! Όπως και να έχει πάντως χαίρομαι που γενικότερα σου άρεσε!

    Να περνάς!
    Καλό μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Το διάβασα το βιβλίο και είναι καταπληκτικό!!!Κυριολεκτικά το λάτρεψα!!Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους τους λάτρεις της λογοτεχνίας!

    P.S.Σου συνιστώ να διαβάσεις και το "Σαν Παραμύθι" των εκδόσεων Ωκεανίδα,εάν δεν το έχεις διαβάσει!

    Καλό σ/κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @!sweety!
    καλώς ήρθες από 'δω! πραγματικά ήταν πολύ ωραίο βιβλίο! και αυτό που μου άρεσε ήταν πως πολλές φορές αν και σε μετάφραση με έκανε να γελάσω! είχε ορισμένες σκηνές που τις μετέδιδε πολύ χιουμοριστικά!
    το "Σαν παραμύθι" δεν το εχω διαβάσει αλλά θα το έχω υπόψιν μου! σε ευχαριστώ για την πρόταση!

    Να σαι καλά και να περνάς!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες μου αυτό που σκέφτηκες...
Σε ακούω...