18 Μαρτίου 2010

Το δίλημμα -12 (μια ιστορία σε συνέχειες)

Η Σοφία κοίταξε τον Δημήτρη και έπειτα έσκυψε το κεφάλι της. Χωρίς να ρίξει ούτε μια ματιά στην Ελπίδα, πέρασε δίπλα της και βγήκε από το γραφείο κλείνοντας την πόρτα. Τώρα είχαν μείνει μόνοι τους. Αυτός ακουμπισμένος ακόμα στο γραφείο του και εκείνη δίπλα στην πόρτα. Στέκονταν να κοιτούν ο ένας τον άλλο χωρίς να λένε τίποτα. Μόνο ο ρυθμικός ήχος του ρολογιού ακουγόταν καθώς τα δευτερόλεπτα περνούσαν γρήγορα το ένα μετά το άλλο. Ο Δημήτρης πήρε την πρωτοβουλία και έκανε μερικά βήματα πλησιάζοντας την Ελπίδα που συνέχιζε να μένει ακόμα ακίνητη δίπλα στην πόρτα. Ήρθε και στάθηκε τόσο κοντά της που όταν άνοιξε το στόμα του για να της μιλήσει, ένιωσε την ανάσα του να της χαϊδεύει το πρόσωπο. Δεν αποτραβήχτηκε. Της άρεσε η αίσθηση αυτή. Έμεινε απλώς να κοιτάζει επίμονα το σκοτεινό του βλέμμα. Εκείνο το βλέμμα που το χθεσινό βράδυ είχε στοιχειώσει τα όνειρα της και δεν την είχε αφήσει λεπτό να κοιμηθεί ήρεμα. Ξαφνιάστηκε όταν συνειδητοποίησε πόσο πολύ έμοιαζαν τα μάτια που είχε δει στο όνειρό της με τα μάτια που αντίκριζε τώρα μπροστά της. Ήταν ίδια. Άθελα της, στο υποσυνείδητό της, είχε προλάβει να καταγράψει την ένταση που ήταν ικανά να εκπέμπουν κάθε φορά που σε κοιτούσαν. Υπήρχε κάτι σε αυτά που σου έκοβε την ανάσα, που σε έκανε να τα χάνεις και να μη μπορείς να σκεφτείς τίποτα. Ξαφνικά ξέχασε που βρισκόταν και για ποιο λόγο…


Απλώς τον κοίταζε…

-Λοιπόν; Τι ήθελες να μου πεις; τη ρώτησε και η φωνή του την επανέφερε στην πραγματικότητα.

Δεν απάντησε αμέσως. Συνέχισε να τον παρατηρεί για λίγο. Η σύγχυση του έμοιαζε να έχει εξαφανιστεί. Το πρόσωπο του είχε γίνει τώρα πιο σοβαρό, πιο αυστηρό θα έλεγε κανείς. Το χαμόγελο που είχε νωρίτερα είχε σβηστεί από τα χείλη του και έμοιαζε σαν να τον απασχολεί κάτι πολύ σημαντικό.

-Ήθελα…., να ήθελα να μιλήσουμε γι’αυτό που έγινε το πρωί… ξέρεις εγώ… εγώ δεν συνηθίζω να σχολιάζω ανθρώπους, απάντησε η Ελπίδα προσπαθώντας να βρει τα σωστά λόγια για να δικαιολογηθεί.

-Το ξέρω Ελπίδα… της είπε εκείνος σχεδόν αδιάφορα χωρίς να την κοιτάζει.

-Το ξέρεις; Πώς το ξέρεις;

-Σας άκουσα. Όχι μόνο εσένα. Όλα τα άκουσα…. Και κυρίως αυτά που έλεγε η Σοφία. Γιατί νομίζεις ότι ήταν εδώ; Μιας και έμαθα τι μεγάλη συμπάθεια έχει για μένα, μπήκα στον πειρασμό να το εκμεταλλευτώ… Απλόχερα προσφέρεται πάντως… Έτσι μου έδειξε τουλάχιστον τη λίγη ώρα που μείναμε μόνοι μας. Ίσως να μου έδειχνε πολλά περισσότερα βέβαια αν δεν είχες μπει εσύ. Ποτέ δε θα μάθω…

-Θες να μου πεις δηλαδή ότι σας διέκοψα κιόλας; τον ρώτησε εκείνη ενοχλημένη ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσε να επεξεργαστεί τις πληροφορίες που της είχε δώσει. Τι σόι άνθρωπος ήταν τέλος πάντων αυτός ο άντρας; Αναρωτιόταν την ώρα που περίμενε την απάντηση του.

-Φυσικά και όχι. Δεν σκόπευα να κάνω κάτι εδώ μέσα. Είπαμε… απάντησε εκείνος γελώντας. Αστειεύομαι, έτσι; Ελπίζω να το έχεις καταλάβει… Την πλάκα μου έκανα Ελπίδα. Σκότωνα την ώρα μου. Άλλωστε η Σοφία δεν είναι το στυλ μου. Κι όχι μόνο η Σοφία… Οποιαδήποτε γράφει στο μέτωπο «θέλω sex». Εμένα η γυναίκα μου αρέσει να είναι δύσκολη. Όχι να το παίζει… να είναι πραγματικά δύσκολη. Τις βαρέθηκα όλες αυτές που τρέχουν από πίσω μου μόνο και μόνο επειδή είμαι ωραίος. Τι να τις κάνω όταν ξέρω πως ότι κι αν θελήσω θα μου το δώσουν αμέσως; Και μόλις διαπίστωσα και από κοντά ότι η Σοφία είναι μια από αυτές. Μεταξύ μας πάντως… αυτή δεν πρέπει να έχει αφήσει αρσενικό για αρσενικό.

-Γιατί μου τα λες όλα αυτά; Τον ρώτησε απλώς η Ελπίδα όταν είχε τελειώσει αυτά που είχε να πει. Δεν ήξερε τι άλλο να τον ρωτήσει. Δεν είναι ότι δεν τον πίστευε απλά ένιωθε μέσα της ένα κενό. Δεν ήξερε αν ήθελε να ακούσει κάτι άλλο ή όχι… Δεν ήξερε τίποτα…

-Κουβέντα κάνουμε… Τέλος πάντων δεν μπορώ κάποια στιγμή να σου πω κάτι χωρίς να παρεξηγηθείς; Σαν φίλος… Δε νομίζω να είπα κάτι που σε πρόσβαλλε αυτή τη φορά. Μόνο για μένα μίλησα… Και τη Σοφία… Πάντως δεν αναφέρθηκα σε ‘σένα και γι’αυτό είμαι σίγουρος.

-Δημήτρη… εγώ ήρθα απλώς γιατί νόμιζα ότι είχες θυμώσει μαζί μου. Τώρα αν είναι η Σοφία το στυλ σου ή όχι κι αν σκοπεύεις να πας μαζί της ή όχι, εμένα αυτό δε με απασχολεί. Ούτε πως σου αρέσουν οι γυναίκες με απασχολεί. Είναι προσωπικό σου θέμα κι όπως σου είπα προηγουμένως προτιμώ να μην ασχολούμαι με τα προσωπικά του καθενός. Και φυσικά όλα αυτά δε στα λέω ενοχλημένη. Απλώς θέλω να ξέρω ότι δεν υπάρχει κάποια παρεξήγηση μεταξύ μας… Ας είμαστε καλά στη δουλεία μας κι ας μη δημιουργούνται θέματα με το παραμικρό. Είναι κρίμα…, του απάντησε αμέσως εκείνη ενώ από μέσα της ήταν έτοιμη να σκάσει.

-Μην ανησυχείς Ελπίδα. Δεν έχω τίποτα μαζί σου. Στο είπα και πριν… άκουσα τη συζήτηση και άκουσα επίσης ότι προσπαθούσες να σταματήσεις τις όποιες αναφορές στο όνομά μου. Απλά αυτό το «θεός» θα μπορούσες και να μην το είχες πει… Ήταν ειρωνικό, και δεν μπορείς να μου το αρνηθείς, έκανε ο Δημήτρης περιμένοντας να ακούσει τι είχε να του πει πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.

-Ειρωνικά το είπα Δημήτρη, δεν το αρνούμαι. Ειρωνικά όμως για τη Σοφία και όχι για ‘σένα. Εσένα γιατί να σε ειρωνευτώ; Ακόμα δεν μου έχεις δώσει το δικαίωμα να πιστεύω πως νομίζεις ότι είσαι «θεός». Που και να το κάνεις βέβαια, εμένα πάλι δεν είναι δικό μου θέμα. Τα είπαμε αυτά. Μην τα ξαναλέμε… απάντησε γεμάτη ειλικρίνεια και έκανε στροφή για να βγει από το γραφείο.

-Ελπίδα…, η φωνή του την σταμάτησε και έστριψε πάλι προς το μέρος του. Φίλοι; Την ρώτησε καθώς σήκωνε το χέρι του απλώνοντάς το μπροστά της.

Εκείνη πλησίασε προς το μέρος του και άπλωσε το δικό της.

-Φίλοι Δημήτρη. Και βέβαια φίλοι.

Την ώρα που τα χέρια τους χωρίζονταν ένιωσε τα δάχτυλά του να χαϊδεύουν την παλάμη της και βιάστηκε να την τραβήξει. Έπειτα γύρισε και πάλι για να βγει από το γραφείο.

Ο Δημήτρης πλησίασε και ακούμπησε πάλι στο γραφείο του. Έμεινε να σκέφτεται τα τελευταία λόγια της Ελπίδας…

«Φίλοι»…. επανέλαβε από μέσα του.

Όχι όμως για πολύ ακόμα, απάντησε στον εαυτό του ενώ κατευθύνθηκε και αυτός προς την έξοδο.

14 σχόλια:

  1. Περασα να πω ενα γεια.Δεν εχω πολυ χρονο για να το διαβασω...:/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτή η σιγουριά μου με σκοτώνει!!!! αχχχ αυτά τα μπλεξήματα!!!

    Υπεροχο μάτια μου για ακομη μια φορά!!!

    "Μυστικά φιλάκια" σου στέλνω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Έφηβε μου,
    γεια σου και σε 'σένα!

    Καλό σου απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Μυστικό μου Μονοπάτι
    είναι λίγο μπλεγμένη η κατάσταση γενικότερα σ'αυτή την ιστορία!

    Φιλάκια πολλά γλυκειά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αμάν! Που είναι το υπόλοιπο;;; Ξεκίνησα από το πρώτο μέρος και για πότε έφτασα στο 12ο δεν το κατάλαβα!

    Πολύ ωραίο είναι τελικά Νατάσσα μου! Είχε δίκιο το κοινό σου! Προσωπικά δεν είναι ακριβώς το είδος μου, αλλά κατάφερες να με κολλήσεις...Που είναι το επόμενο;;;

    Άτιμη που είναι η μοίρα! Παιχνιδάκια που της αρέσει να παίζει...γεμάτα πάθος κι ένταση...μου έρχονται εικόνες στο μυαλό...αχ αυτές οι εικόνες (και τα παιχνιδάκια...)! Με αναστάτωσες!

    Δεν θέλω να το κάνω ανταλλαγή φιλοφρονήσεων, αλλά αν δεν το πω θα σκάσω! Αν αυτό, όπως μου έγραψε σε απάντηση σε σχόλιό μου, το κάνεις σαν κάποιου είδους εξάσκηση, τότε θέλω να είμαι μπροστά όταν θα γράψεις κάτι που θα το θεωρείς "κανονικό" κι ολοκληρωμένο έργο!

    Σου έχει τύχει ποτέ να κάθεσαι κάπου μια καλοκαιρινή Νύχτα, να πίνεις κάποιο γλυκό και δροσερό ποτό, και να μεθύσεις πριν καλά καλά το καταλάβεις; Κάπως έτσι είδα "το δίλημμα"

    Περιμένω οπωσδήποτε την συνέχεια!

    Να έχεις μια πολύ όμορφη Νύχτα Νατάσσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Έσπερε μου,
    τι να σου πω τώρα; πραγματικά μου δίνεις μεγάλη χαρά! αλήθεια σου λέω!
    όπως σου έχω πει εμπιστεύομαι ιδιαίτερα τη γνώμη σου. δεν ξέρω γιατί...
    ίσως γιατί τα δικά σου γραπτά είναι πολύ "ψηλά" για να μπορέσει να τα φτάσει κάποιος.
    έτσι λοιπόν πιστεύω πως η γνώμη σου έχει βαρύρητα.
    δεν θέλω να σκεφτώ πως απλώς ανταποδίδεις φιλιφρονήσεις. Εγώ δεν το κάνω ποτέ. αν δεν μου αρέσει κάτι απλώς δε σχολιάζω.
    και πιστεύω πως το ίδιο κάνεις κ εσύ! μπορεί ο άλλος εύκολα να καταλάβει την ειλικρίνεια σου.
    χαίρομαι πραγματικά που σε έκανε να νιώσεις τόσο όμορφα που να αγωνιάς για τη συνέχεια!
    αλήθεια σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ πάρα πολύ!

    Εύχομαι κι εσύ να έχεις μια όμορφη Νύχτα (είδες βάζω κ εγώ κεφαλαίο στη Νύχτα-αλήθεια γιατί το βάζεις;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν μου αρέσει καθόλου να ανταποδίδω φιλοφρονήσεις έτσι κενά. Γενικά είμαι πολύ ευθαρσής και δεν έχω πολλά κολλήματα στο να λέω αυτό που σκέφτομαι και νιώθω. Αν κάτι δεν μου αρέσει δεν έχω πρόβλημα να το πω.

    Πραγματικά, όμως, σε μια περίοδο που δυστυχώς δεν έχω πολύ χρόνο για να διαβάζω τα βιβλιαράκια μου όσο θα ήθελα, το διήγημα σου μου άρεσε πολύ και περιμένω να δω τι θα γίνει με αυτούς τους δύο!

    Όσο για τη Νύχτα, της βάζω κεφαλαίο γιατί έχω μια ιδιαίτερη σχέση μαζί της. Τα περισσότερα γεγονότα στην ζωή μου τα οποία θεωρώ σημαντικά, έχουν γίνει Νύχτα. Επιπλέον, μου αρέσει τρελά το σκοτάδι και το μαύρο (μόνο να έβλεπες την ντουλάπα μου!), ειδικά το καλοκαίρι. Γενικά αν μπορούσα με κάποιον τρόπο να κοιμάμαι την ημέρα και να ζω τη Νύχτα, δεν θα με χάλαγε καθόλου.

    Οπότε...και πάλι σου εύχομαι μια φανταστική Νύχτα! Φιλιά Νατάσσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Έσπερε
    δεν έχεις κι άδικο. Η Νύχτα έχει μια μυστηριώδη ομορφιά. Κι όχι μόνο αυτή...
    Και τα παιδιά της επίσης, τ'αστέρια, το φεγγάρι...
    ειδικά οι νύχτες του καλοκαιριού είναι το κάτι άλλο.
    κάθομαι και τους μιλάω (όχι δεν είμαι τρελή αλήθεια λέω) και μου μιλόυν κι αυτές. Λέμε τόσο πολλά...
    Σίγουρα κι εγώ την προτιμώ από την μέρα!

    Καλή σου Νύχτα λοιπόν και σ'ευχαριστώ και πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Aχ...μυριζομαι ειδυλλιο..
    κατι τετοιοι αντρες μας καινε τα σωθικα,αθελα μας...
    ολοι εχουμε συναντησει και απο εναν...
    Χμ,ανυπομονω κοριτσακι..
    γραφεις υπεροχα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @lockheart
    να 'σαι καλά κοπέλα μου! να ξέρετε πως κι εσείς μου δίνετε θάρρος για τη συνέχεια! βάζω πάντα τον καλύτερο μου εαυτό για να σας αρέσει !

    Φιλάκια πολλά και καλό σου βράδυ γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Λοιπον δν το εχω διαβασει ολο αλλα τελευταια το διαβαζω και μαρεσει.. ελπιζω καποια στιγμη να διαβασω κ την αρχη:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Αλς
    θα περιμένω να μου πεις τι γνώμη σου οταν θα το έχεις διαβάσει όλο. Ακόμα βεβαια είναι στην αρχή... Σιγά σιγά κι όπου βγάλει!

    Τα φιλιά μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @inmusiclost
    φίλοι φίλοι!
    προς το παρόν τουλάχιστον!

    Καλό σου βράδυ φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες μου αυτό που σκέφτηκες...
Σε ακούω...