17 Φεβρουαρίου 2010

Η πρώτη αγάπη



Θυμάμαι ακόμα τα λόγια μιας φίλης
αφιέρωση πάνω στο σχολικό τεράδιο
τότε που είμασταν ακόμα μαθήτριες
και μοιραζόμασταν το ίδιο θρανίο

Θα τον θυμάσαι θες δε θες...

Πόσο δίκιο είχε!
Ακόμα τον θυμάμαι!
Είναι στιγμές που η εικόνα του κατακλύζει το νου μου
Γιατί σε έμαθε να κλαίς κ να λυπάσαι
Ποιός δεν αγάπησε κάποτε κάποιον που η Μοίρα
δε θέλησε να τον ενώσει μαζί του;
Ποιός δεν αγάπησε κάποτε κάποιον χωρίς ανταπόκριση;
Αυτή ήταν η πρώτη μου αγάπη!
Μόνο εγώ την ένιωσα!
Εκείνος τίποτα...
Κι όμως... εμένα μου έφτανε να τον κοιτάζω!
Από μια κίνηση
Από μια μυρωδιά απλή
θα τον θυμάσαι...
Δε θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα του
όταν τυχαία συναντούσε το δικό μου
Δε θα ξεχάσω ποτέ την αίσθηση του χεριού του
όταν τυχαία ακουμπούσε το δικό μου
Δε θα ξεχάσω ποτέ την φλόγα που άναβε μέσα μου
κάθε φορά που μου μιλούσε
Όλα θα τα θυμάμαι!
Για πάντα!
Μια ανάμνηση γλυκιά μεσ'την καρδιά μου!
Κι ας ήταν ένας έρωτας ανεκπλήρωτος...
Ναι!
Θα τον θυμάμαι!

14 σχόλια:

  1. O πρώτος έρωτας δεν ξεχνιέται ποτέ! Είναι ιδανικός, γιατί τον ζούμε όταν ακόμη είναι καθαρή η καρδιά και τα όποια βιώματά μας δεν έχουν χτίσει τείχη γύρω της...

    Φιλιά καλή μου Νατάσσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @anasa μου
    έτσι είναι ! ποτέ δεν ξεχνάμε την πρώτη μας αγάπη. Δεν την ξεχνάμε γιατί έχει γεννηθεί μεσ'την αγνότητα κ την αθωότητα της νεαρής ηλικίας!
    Τα φιλιά μου και καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος18/2/10 1:17 μ.μ.

    πιστεύω τίποτα όμορφο που ζήσαμε δεν ξεχνιέται...χωρίς σειρά προτεραιότητας...

    να είσαι καλά ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @inMUSIClost
    δεν ξέρω αν αυτό που δεν ξεχνάμε έχει να κάνει με το αν ήταν κάτι όμορφο ή άσχημο...
    Πιστεύω οτι έχει να κάνει με το αν "νιώσαμε" κάτι γι'αυτό! Αν μας άγγιξε βαθιά στη ψυχή μας! Θα μπορούσε να ήταν έιτε ευχάριστο είτε δυσάρεστο.Δεν έχει σημασία...
    Σημασία έχει αν το αισθανθήκαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να πει και ο "τρελος" την γνωμη του.
    Εχω ακουσει παρα πολλες φορες αυτα τα λογια απο κοπελες της ηλικιας μου.Να δεν αντιλεγω, ωραιο συναισθημα, αλλα μεχρι ενος σημειου. Απο την στιγμη που δεν υπαρχει ανταποκριση (οπως εγινε και στην περιπτωση σου, δεν υπαρχει λογος να επιμενεις).Kαι καταληγοντας μετα απ'ολα αυτα...Εχω σιχαθει...Δεν θελω να ακουω αλλο για τετοια...Ισως γιατι...Με την μια κοπελα που βρισκοταν σε τετοια κατασταση, ημουν ερωτευμενος...!

    Μετα απο χρονια...Δεν ξερω πως θα ειναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @έφηβε,
    κάποια στιγμή στη ζωή μας έρχονται πράγματα που θα τα θέλαμε δικά μας μα δυστυχώς δε γίνεται.
    Όσο κι αν θες κάτι, όσο κι αν το ποθείς αν εκείνο δε θέλει τότε δε γίνεται τίποτα...
    Εννοείται μέχρι ενός σημείου!
    Δεν κάθησα να σκάσω...
    Απλώς ερωτεύτηκα και το έζησα ακόμα κι αν πόνεσε!
    Κι ήταν όμορφο ακόμα κι αν μου άφησε μια μικρή μικρή πληγή!
    Πάνε πολλά χρόνια από τότε και απλά το έχω
    "Μια ανάμνηση γλυκιά μεσ'την καρδιά μου!"
    Τα φιλιά μου!

    ΥΓ Και μην αηδιάζεις ντε! Μεσ'τη ζωή είναι όλα! Πόθοι, Πάθη,Συναισθήματα, Απογοήτευση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σαν ενα αόρατο χέρι να έγραψε τις σκέψεις μου..
    Κι αυτή η μουσική υπόκρουση σε συνδυασμό με το κείμενο μίλησαν σ`εκείνο ακριβώς το κομμάτι της ψυχής μου που έχω κλείσει οριστικά την πόρτα...
    "Γιατί σ`έμαθε να κλαις και να λυπάσαι"
    Έχεις τόσο δίκιο.. Δεν ξεχνιέται ποτέ. Μα ευτυχώς κάποια στιγμή παύει να πονάει.
    Να είσαι πάντα καλά Νατάσσα!! Πάντα γεμάτη συναισθηματικό πλούτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Άντρια
    σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
    Σίγουρα όλοι έχουμε νιώσει κάποτε έτσι...
    Βέβαια τώρα πια δεν πονάμε στη θύμηση αυτής της αγάπης! Απλά την κρατάμε σαν μια θολή ανάμνηση που ποτέ δε θα σβήσει!

    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αχχχ αυτοί οι έρωτες μένουν για παντα στο μυαλό μας! Δεν λέω πως θα κλαίς όπως τότε γιατί θα έχανες όλο το μελλον σου!! Αλλά ναι, θυμάσαι συγκεκριμένα πράγματα από αυτόν!!!! Και όσως πολλα περισσότερα από αυτά που θυμάσαι από μια ιστορία που έζησες!!!!

    "Μυστικά" φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σιγουρα θα περασει...Ειμαι σιγουρος...Απλα...Ειναι σαν να τρως καθε μερα κεικ...Οσο και να σε αρεσει...Καποια στιγμη θα φτασεις σε σημειου που θα πεις...Δεν θελω αλλο...Δεν αντεχω...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Μυστικό Μονοπάτι
    απλώς θυμάσαι τώρα πια μετά από τόσα χρόνια...
    Ούτε πονάς ούτε λυπάσαι
    απλώς θυμασαι κάποιον κάπου κάποτε!

    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @έφηβε
    έτσι είναι! κάποια στιγμή κουράζεσαι, τα παρατάς...
    μα πάντα θα θυμάσαι!

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Οι πρωτες αγαπες ποτε δε ξεχνιουνται,ισως γιατι ολα ειναι τοσο πρωτογνωρα μεσα σου,χαραζονται σα σημαδια που μενουν ανεξιτηλα στη παροδο του χρονου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @lockheart
    η θύμηση της πρώτης αγάπης δε σβείνει ποτέ ναι!
    Σα φωτίτσα θα αχνοφέγγει για πάντα στους διαδρόμους του μυαλού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες μου αυτό που σκέφτηκες...
Σε ακούω...