14 Οκτωβρίου 2009

Για τον Στέλιο και τη μοναδική μητέρα που γνώρισε ποτέ...

Το παιδί της αγάπης - Μαρία Τζιρίτα




















































Προσπαθώ να βρω τις λέξεις και να περιγράψω τις εντυπώσεις μου γι’αυτό το βιβλίο μα μοιάζει να είναι τόσο δύσκολο . Ακόμα και τώρα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι αυτή η ιστορία είναι αληθινή. Ότι δηλαδή υπήρξε κάποτε ένα αγόρι που έζησε μόνο την μαύρη πλευρά της ζωής. Γιατί; Είναι τόσο άδικο…
Ο Στέλιος δεν ήταν για μένα «καμένο χαρτί». Θέλω να πω δηλαδή ότι τίποτα δεν προμήνυε το κακό του τέλος. Ήταν απλώς ένας άνθρωπος που βίωσε τη ζωή με τον πιο σκληρό τρόπο και αυτό είναι που τον έκανε και τον ίδιο σκληρό σαν προσωπικότητα. Δεν γνώρισε ποτέ τους γονείς του, μεγάλωσε «σαν βαλίτσα» που την μετέφεραν από το ίδρυμα στο σπίτι του, από το σπίτι του ξανά πίσω στο ίδρυμα, από κει σε μια ξένη οικογένεια για να γυρίσει ακόμα μια φορά στο ίδρυμα. Και πείτε μου εσείς , δεν είναι σκληρό αυτό για ένα μικρό παιδί;

Και όταν φτάνει η ώρα να ενηλικιωθεί και να κάνει τη ζωή του νιώθει την ανάγκη κάποιος να τον αγαπήσει, κάποιος να κάνει τα πάντα γι’αυτόν, κάποιος να του δώσει όλα εκείνα που του έλειψαν ενώ ήταν μικρός. Και τότε εμφανίζεται ο Χάρης, ναι ένας άντρας που θα δώσει πραγματικά τα πάντα σε κείνον γιατί είναι ερωτευμένος μαζί του, γιατί τον ΑΓΑΠΑΕΙ. Έτσι και ο Στέλιος αποδεχόμενος αυτό το ενδιαφέρον αλλά και για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, όνειρα που ποτέ δεν είχε τολμήσει να κάνει παλιότερα θα ενδώσει στον έρωτα αυτό και θα συνάψει σχέση με τον Χάρη.

Βέβαια καθ'όλη τη διάρκεια της ζωής του υπήρξε δίπλα του μια γυναίκα που τον αγάπησε σαν πραγματικό της παιδί. Ήταν πάντα δίπλα του, τον νοιαζόταν, τον φρόντιζε και προσπαθούσε να του δείξει το σωστό δρόμο. Αυτή ήταν η Μαρίνα, η γυναίκα που δούλευε στο ίδρυμα και από την πρώτη στιγμή που γνώρισε τον Στέλιο τον αγάπησε σαν να ήταν "Μάνα" του. Ναι, έτσι την φώναζε. Πάντα προσπαθούσε να τον κάνει ευτυχισμένο και ας δεχόταν πιέσεις και παρατηρήσεις γι'αυτό το υπερβολικό ενδιαφέρον από τους γύρω της.

Ο Στέλιος όμως την πόνεσε με τις επιλογές του, την έδιωξε μακριά του και όταν ήρθε εκείνη η στερνή ώρα που ζήτησε τη βοήθεια της εκείνη άργησε να πάει κοντά του...

Μια αρρώστια που δεν έχει γιατρειά θα του κόψει τα φτερά και θα τον κλείσει ακόμα περισσότερο στον εαυτό του. Το έιτζ. Στην αρχή χάθηκε ο Χάρης και τώρα χανόταν αυτός...
Δεν το αντέχει αυτό το βασανιστήριο και ο Στέλιος αποφασίζει να δώσει ο ίδιος τέλος στη ζωή του...

Η Μαρίνα δεν μπορεί να το αντέξει... Θεωρεί τον εαυτό της ένοχο γι'αυτή την κατάληξη. Ένα γράμμα όμως που κρατούσε στα χέρια του το άψυχο σώμα του Στέλιου θα την λυτρώσει αφού της αποκαλύπτει οτι πάντα την αγαπούσε, παντα ένιωθε την αγάπη που του έδινε αλλά δεν μπορούσε να την αναγνωρίσει και να την προσφέρει και εκείνος.
Αυτό το γράμμα είναι ό,τι πιο συγκινητικό έχω διαβάσει ποτέ σε βιβλίο και αυτή η ιστορία είναι ό,τι πιο συγκινητικό έχω διαβάσει ποτέ μου.

Στο βιβλίο πρωταγωνιστούν και άλλα πρόσωπα που παίζουν σημαντικό ρόλο στην πλοκή της ιστορίας...
Δεν θέλω να σας αποκαλύψω ποιος είναι ο ρόλος του καθενός... Αξίζει μόνο να διαβάσετε αυτή την ιστορία που θα σας καθηλώσει και θα σας ταρακουνήσει. Θα σας κάνει να δείτε τον κόσμο με άλλα μάτια, θα σας ξυπνήσει συναισθήματα και θα σας κάνει να συνειδητοποιήσετε οτι ο κόσμος δεν είναι ρόδινος. Γι'αυτό πρέπει πάντα στη ζωή μας να είμαστε κοντά ο ένας στον άλλο και να προσφέρουμε αγάπη στους γύρω μας . ΑΓΑΠΗ.
Αυτό είναι το παιδί της ΑΓΑΠΗΣ.
Εδώ θα βρείτε ένα απόσπασμα του βιβλίου http://www.psichogios.gr/datafiles/parts/3477.pdf

14 σχόλια:

  1. Σ'ευχαριστώ για το υπέροχο αφιέρωμα Νατάσσα μου, να'σαι πάντα καλά! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος15/10/09 7:02 μ.μ.

    Παρακαλώ Μαρία μου! Ευχομαι και συ να συνεχίσεις να γράφεις βιβλία που θα μιλούν στις καρδιές των ανθρώπων ! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος15/10/09 7:05 μ.μ.

    Η Νατάσσα είμαι δεν ξέρω τι παθαίνει κάθε φορά που κάνω ένα σχόλιο. Ολο άλλο όνομα μου βγαζει... Τι πρέπει να κάνω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν εχω διαβάσει το συγκεκριμενο βιβλίο της Μαρίας, αλλά το "Μάτια μου" που διαβάζω τώρα, δεν μου αφήνει καμια αμφίβολία για το πρώτο.
    Ευχομαι και σε σένα κάποια στιγμη να το καταφερεις
    Και ακου μικρουλα, για οτι χρειαστεις σε επίπεδο συμβουλών, εγώ η παλιά στη διαθεση σου...
    Εχεις και το όνομα της κόρης μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Ρίκη μου! Είσαι πολύ καλή! Θα κάτσω να κάνω μια λίστα με αυτά που θέλω να ρωτήσω και θα σου τα στείλω! Θα φροντίσω να μην είναι πολλά , να μην σε κουράσω! Ευχαριστώ πολύ και πάλι! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν θέλεις , για πιο συντομη επικοινωνια μπορουμε να τα πουμε και μεσω msn

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. στειλε μου στο nata-france@hotmail.com μνμ για να σε αποθηκευσω στις επαφες μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Νατάσσα σου εστειλα χθες βραδυ μνμ, δε ξερω αν το ελαβες.
    Αν όχι granita2008@hotmai.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν εχω διαβασει το συγκεκριμενο βιβλιο, αλλα διαβαζοντας το προφίλ σου να σου ευχηθω να δεις καποια στιγμή το δικο σου βιβλιο στα χερια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Α και κάτι ακόμη.
    Αν δεν εχεις διαβασει "ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ" της Λενας Μαντά, διάβασέ το.
    Για μένα ειναι αυτό το ωραιοτερο βιβλίο που διαβασα ποτε μου.
    Να σαι καλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το εχεις διαβασει.
    Λογικο...
    Απλα ανετρεξα προς τα πισω και ειδα τα βιβλια
    Καλο ΣΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. το εχω διαβασει ναι! ηταν φοβερο! εσυ αν δεν εχεις διαβασει και το τελευταιο της , το Ερωτας σαν βροχη, διαβασε το! Απλώς εκπληκτικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Επ!!! Δεν πρέπει να έχω περάσει από τα μέρη σου! Τι βιβλιοχώρος όμορφος είναι αυτός; Στο πλάι τα εξώφυλλα είναι αγαπημένα σου βιβλία; Πολύ ωραία ιδέα, πόσο χαίρομαι όταν βρίσκω βιβλιόφιλους. Βλέπω ότι σ' αρέσει η γραφή, μιας και απόφοιτος γαλλικής σχολής πως σου φαίνεται η ιδέα να μεταφράσεις; Πολύ ζηλεύω όσους μπορούν να διαβάζουν βιβλία και σε άλλες γλώσσες. Παλεύω με τα αγγλικά βιβλία αλλά δε φαίνεται να μη τα καταφέρνω και πολύ, δυστυχώς.
    Τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γεια σου librarian! Δίπλα είναι όντως τα βιβλία που μου έχουν αρέσει περισσότερο! Είναι πολλά αλλα βάζω κάθε τόσο αυτά που θυμάμαι! Μερικά τα έχω ξεχάσει κιολας.... Γι'αυτό έφτιαξα αυτό το ιστιολόγιο! Για να μη ξεχνάω τίποτα! Να μεταφραζω ε? Δεν είναι ασχημη ιδέα! Στη γαλλικη καναμε πολύ λογοτεχνια και ποίηση και μεταφραση! Ειναι δυσκολο αλλα ενδιαφερον! Τα φιλια μου και σε σενα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες μου αυτό που σκέφτηκες...
Σε ακούω...